Γυφτόκαρφα μνήμης

 Μια εικαστική μου σκέψη (σχέδιο) ο πολύς Κ. Ντιος την έκανε μικρή αισθαντική κι ωραία γλυπτική σύνθεση. Δίπλα της σ’ ένα κεραμικό που είχε αρωματικό κερί, γυφτόκαρφα από τις παλιές πόρτες του μονυδρίου αγίας Τριάδος στη Λαριού παρά τον ποταμό Αλιάκμονα, που κάηκε αρχές δεκαετίας του 1990 (ξαναφτιάχτηκε λαμπρόν φυσικά).
« - Κύριε
δεν άκουγες λοιπόν εκείνη την Τετράδη
πως φώναζαν οι άγιοί σου!
Χτυπούσαν τα στήθια τους πνιγμένοι στον καπνό
ανάσαιναν με δυσκολία
ο Ιλαρίων ο Μόδεστος ο Νικάνωρ
κάρβουνα τώρα διαλύονται
καθώς περπατούν πάνω τους οι εργάτες...»
Πίσω του κονιορτοβριθούς γλυπτού, θραύσμα αφίσας του άλλοτε Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης Κοζάνης, της σημαντικότερης θεσμικής προσπάθειας Παρέμβασης στον πολιτισμό των γραμμάτων του Βιβλίου και της Ανάγνωσης που έγινε στην επαρχία (1995 - 2003).
Θραύσματα μνήμης που μας πονούν ορισμένως ...