Τυχαία

Πολύ πριν ανακοινωθεί η βράβευσή του για το βιβλίο "Η αθανασία των σκύλων" διηγήματα εκδ. Πόλις η τυχαία συνάντηση στην Αίγινα (αρχές Σεπτεμβρίου ας πούμε)

κι όμως...

Και όμως μας εχιόνισε στ’ ανήλιαγο στενό

λίγο κάτι έστω ωσάνά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ω ωσα των γλυκ το τίποτε δι ολογιν την ψυχλυκών την άχνη

ελεύκανε της ψυχή το μονοπάτι το στεγνό

κι ας ήτανε των Χριστουγέννων μόνο πάχνη

Κάλαντα στη Θεσσαλονίκη

Στα χωριά της Δυτικομακεδονικής υπαίθρου τα κάλαντα λέγονται από τις ζυγιές των νεαρών την προπαραμονή των Χριστουγέννων (την Παραμονή την ονόμασαν ως την ωραιότερη μέρα του χρόνου). Σ’ αυτήν την παράδοση υπείκων ως εκ Λευκοπηγής Κοζάνης της Δ. Μακεδονίας

Κάτι το ωραίον...

Κείμενα των: Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλου, Δ. Δ Τριανταφυλλόπουλου, Στέλιου Παπαθανασίου, 
Β.Π.Καραγιάννη. Αντώνη Παπαβασιλείου (εκδότου των Χρονικών Δ.Μ.) Σχέδια Κώστα Ντιό.

Σταντάλ "Το κόκκινο και το μαύρο"

Στην Κοζάνη...

"Πηγαίνει…"

Πηγαίνει στις ολιγάνθρωπες συναθροίσεις (7 ενήλικοι και διπλάσιοι ανήλικοι εν τη εννοία του εκλογικού νόμου) ρεσιτάλ πιάνου, ας πούμε του κ. Λάμπη Βασιλειάδη στο ωδείο Δ. Δημόπουλου στην Κζν με ένα αίσθημα αναζήτησης (εκείνου που δεν έρχεται ) κι επιστροφής

Τα 100 κλαρίνα και η περίπτωση του κ. Στεφάνου Κοντακτσή

Είχα ακούσει για συναυλίες με εκατό βιολιά, εκατό κιθάρες- όχι με εκατό πιάνα γιατί θα έπιαναν ένα γήπεδο ποδοσφαίρου- αλλά για εκατό κλαρίνα έστω στο φαντασιακό πεδίο της μουσικής πράξης, δεν είχα ακούσει. Η φράση «εκατό κλαρίνα» ακούστηκε ανήμερα της εορτής του αγίου

Ηδονο (α) γκαλιές

της 14ης Δεκεμβρίου 2015...

Εψές στο Λαογραφικό μουσείο με τις "Ηδονο (α) βλεψίες"

"Άι γενέαι πάσαι ή Η σήμερον ως αύριον και ως χθες"

Την σήμερον, 14 Δεκεμβρίου το λοιπόν, οι ΗΔΟΝΟ(Α)ΒΛΕΨΙΕΣ στο κοινόν της πόλεως Κοζάνης και των γύρωθεν, άλλοτε κοινοτήτων και δημοτικών διαμερισμάτων νυν ...τοπικών κοινοτήτων (άκουσον άκουσον έτσι λένε πλέον τα γλυκύτατα χωριά μας).
Ωρα 7 το βράδυ στο Λαογραφικό Μουσείο θα πουν γι αυτές το λόγο τους κατά τον τρόπο τους οι:
Αγνή Παπακώστα, δρ. φιλολογίας παρακαλώ
Γιώργος Τσιουκάνης (διανοητής, πως αλλιώς να τον ονομάσω)
κ.ά.

Λογοτεχνική σκηνή Θεσσαλονίκης και περιχώρων ( 4η στη σειρά Κορδομενιάς)

Παρασκευοπούλου (44) και Δελφών περίπου γωνία, στην αίθουσα ΑΝΕΤΟΝ εκεί που τώρα μεταφέρθηκε η έδρα της (ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ) από την Καλαμαριά με απαγγελίες κι αναγνώσεις. Ο

Η Γαβριηλιάδα μου

Τέσσερα βιβλία,  816 σελίδες, σε χρόνια 7 δρεπανηφόρα

«Χρώμα της νοσταλγίας», «Συγκεχυμένες αγάπες», «Σκαληνόν

τρίγωνο της αμαρνια ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ς  σε χροαι  ητίας» και οι «Ηδονο(α)βλεψίες»νια ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ς  σε χροαι  η τώρα

άλογα σε άρμα-άμαξας ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ζεμένα χωρίς  με δίχως λόγου χαλινόν

                                 

Ξέναι δημοσιεύσεις

Εις την βιτρίνα λίαν νεωτερισμών έλαβον θέση τώρα
οι "Ηδονο(α) βλεψίες" δίπλα στου Ελιοτ την "Ερημη χώρα"…

Βρικόλακες γενικώς

Τι διαβάζει αυτή η εκλεκτή κυρία στο βάθος λίγο πριν την έναρξη της παρέλασης των βρικολάκων της, στη μέση μιας σκηνής με τους ακροατές ομοτράπεζους γύρωθεν να μετέχουν σιωπηλοί, όπως πρέπει, ενός συγκλονιστικού θεατρικού αρτύματος,
Την «Αννα Καρένινα» προφανώς όπως πήρε η ματιά μου από μακριά σε ρώσικη έκδοση (;) αν είδα καλά, το βιβλίο ευαγγέλιο της ανέφικτης απολύτρωσης κι αδιέξοδης ελευθερίας, αλλά ελευθερίας όμως.
Είναι η έξοχη κυρία Ελένη Δημοπούλου (διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης) ως Κυρία Αλβινγκ που προεξάρχει στο έργο του Ιψεν «Βρικόλακες» συμπαραγωγή του τοπικού ΔΗΠΕΘΕ με το θέατρο Τ που παίζεται αυτό τον καιρό στην πόλη. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα φύγαμε σφιγμένοι πολλαπλώς...

Αναθρώσκων

Δεν είναι ο αναθρώσκων καπνός από τζάκια Ομηρικά
όταν οι σύντροφοι του Οδυσσέα είδαν την Ιθάκη λίγες οργιές
είναι από άμβυκες αποστάξεων ρακής έργα ειρηνικά
χωρίς ανθρώπων και θεών τις άχρονες κι άγριες οργές

Βαρβάρας και τότε

Βαρβάρας της αγίας και τότε, προστάτριας Λιγνιτωρύχων (Πτολεμαϊδας δηλαδή). Πρωί της βρέθηκα να περιφέρομαι στο μεγάλο συνεργείο του μεγαλύτερου Ορυχείου. Ενας χωριανός το καθάριζε με σκούπα. Μόλις με είδε κρύφτηκε. Στο χωριό διέδιδε ότι ήταν εργοδηγός στη ΛΙΠΤΟΛ

Αββακούμ ο πρωτόπαπας

Αββακούμ, ελάσσονος προφήτου σήμερα και θυμηθήκαμε τον πρωτόπαπα Αββακούμ της Ρωσίας  (1620-1682) σπουδαία μορφήις﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ενχωσικεα τουΙγκορ 'ειναι απο τα Αλεξαδφήφή  της ρωσικής ιστορίας, ορθοδοξίας και των πρωτογραμμάτων της.

Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου

Στο μονύδριον της Λαριούς. Το σήμαντρον, η μηχανή "μπουρατίσματος", το γιλέκο του Γρηγόρη, ο κορμός της ιτιάς(!) η νεότης στα γένια του Ιλαρίωνος και στους μεγάλους γιακάδες. Πότε ήταν αυτά πριν 200τόσα χρόνια!

Παρότι σήμερα του αγίου Στυλιανού συνεχίζουμε με αγία Αικατερίνα

 Οι ειδήσεις

Kozanimedia: Νέο παραλήρημα του μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Παύλου για το παρεκκλήσι της Αγίας Αικατερίνης- «Κάποιοι εδώ στην πόλη είναι..αγιομάχοι, ύβριστές και βλάσφημοι του

Ποίημα νυχτερινόν ου μην αλλά και βροχερόν

Στο δρόμο με τις πικροκαστανιές παλιές και νέες

Ερώτηξα εργάτην του συνεργείου που τον επισκεύαζε:

- Του Χαίνρυ Τζαίημς είναι «Το στρίψιμο της βίδας»

αλλά δικό σου το στρίψιμον της αρίδας.

Μια φωτογραφία να βγάλω;

- Ρίξε 5 ευρώ, βγάλε και φύγε.

Εβγαλα, δεν έριξα, έφυγα

Κάτι σαν βρισιές με ακολουθούσαν

ότι ξεγέλασα εργάτην του3ου και βάλε, μνημονίου...

Η διωγμένη αγία Αικατερίνα Κοζάνης

 Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες σαν χτες, σαν σήμερα και πρωτίστως σαν αύριο, εορτή της αγίας Αικατερίνας της Πανσόφου, όπως τιτλοφορείται, διαβάζουμε ειδήσεις περί αυτής κι εκκλήσεις εκ μέρους της τοπικής εκκλησίας, του ηγετικού της δηλ. μπλοκ για τη γιορτή. Σημαιοστολίζεται με

Όπως

«Οπως τα πεύκα σε μιά πλαγιά παίρνουν το σχήμα τού αγέρα

 ενώ ο αγέρας έχει φύγει» Γ.Σ.

Βορειοδυτικός τα φυσάει
και το μοναστηριακό ανεμολόγιο δείχνει
αρχή συννεφιάς κι ομίχλης
στο τέλος χιόνι και βροχή.
Μαϊστρος…

Κι ενώ οι άλλοι διαδήλωναν...

Κι ενώ οι άλλοι διαδήλωναν αυτοί "θυμούνταν" τοιουτοτρόπως...

Ελεγεία για ο,τι χάνεται ...

Στον 29ο χρόνο, 17 Νοεμβρίου ανήμερα, με την κόρη που τέλειωνε την Iστορία κι Αρχαιολογία της, βρέθηκε ξανά στο ισόγειο· Είσοδος - Εξοδος. Aναμνηστική εντοιχισμένη πλάκα, λιτή. Στο Θωμά Bασιλειάδη, πρωταγωνιστή εκείνου του εκρηκτικού θιάσου των

Δενδρο- γέννηση

Από τις τερατογενέσεις του τώρα μας

Μονοσάνιδο

Αυτό σου ‘μεινε μονοσάνιδο παγκάκι για μια φτωχή φωλιά

να κάτσεις να συλλογιστείς να ακούσεις καμπάνες του εσπερινού

που ξεδιπλώθηκαν πάνω στην πόλη φόβου και νοσταλγίας πουλιά

ή αεροπλάνα που αφήνουν τις ουρές τους λάφυρα τ' ουρανού

Σύγκρουση

Ενα πουλί με χτύπησε κι άφησε το σημάδι στο φτερό

άμα το δει κανείς «κάπως να πετά» πείτε δεν θα το μηνύσω

Μάλλον κυνηγημένο θα τε δεν θα﷽μα κι α νμαδι στο φτερ’ταν κι ας είχε βλέμμα κο(α)φτερό

κι έτσι όπως με βρήκε ανοχύρωτο ίσως και να το συμπαθήσω

Αρχαιολογική περί-συλλογή

Ανεβαίνοντας την Φον Κοζάνι και κατεβαίνοντας τη Δημοκρατίας, όχι ως διαδηλωτής προφανώς, η στάση στα κάγκελα της Αρχαιολογικής Συλλογής Κοζάνης που ετοιμάζεται,  για ολιγόστιγμη περισυλλογή στα γλυπτικά εκθέματα της αυλής της είναι μια άσκηση ψυχικής ηρεμίας και ελάχιστη ου﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ραθιοιρηταλθσυλλογραιολογικλαιννατς την Δημοκρταις,συνεπικουρουμενοι αο τις γαλλιεδες νε συλλγω της πθητεία στην αιωνιότητα του ωραίου.