"Πάμε στο νησί..."

"Πάμε στο νησί" (Κ. Παλαμάς) κι ας είναι το νερό του γλυφό/ στη Σύρο, το Φοίνικα, τα Κόκκινα με τ' αγαπημένο αρμυρίκι/ την Αναστασία το δρομάκο που πάει "Στο περιγιάλι το κρυφό"/ - Αλίμονον, μόνο στην νοσταλγία τόπος και τρόπος μας ανήκει.../

Ταξείδι

Ταξείδι επιτέλους με λεωφορείο (όλοι μάσκες) για Θεσσαλονίκη/ θερισμένες καλαμιές πατατοχώραφα και ηλιοτρόπια νυσταγμένα/ Ημίγυμνα βουνά και λόφοι, διόδια εικόνες "με τραβούν απ το μανίκι"/ Ερχομαι ως εσωτερικός μετανάστης που επιστρέφει από τα ξένα/ - Θάλαττα θάλαττα τα κύματα καθώς είδον τα Θερμαϊκά.../ οι αναμνήσεις χορτάριασαν στη Ναυαρίνου ερείπια ρωμαϊκά/

"Χίλια '967 κ.λπ.

Μόλις αφίχθη σήμερα αγίας Μαρίνας εις την οδόν Χ. Μούκα 1, η έκδοση : «Εκείνος ο Απρίλης του Χίλια'967» εκδ. Παρέμβαση ............................. Θ υ μ ά μ α ι... 21 Απριλίου 1967 πρωί, Λευκοπηγή. Περιμένουμε το αστικό που μας πάει Κοζάνη Γυμνάσιο Β’ τάξη. Ο «Ελληνικός Βορράς» που κάθε πρωί ξεφύλλιζα στο καφενείο του Μήτρου και Παναγιώτας Ζιάκα (στο διπλανό διαβάζουν “Μακεδονία”) δεν αφίχθη διότι δεν εκδόθηκε. Στο ύψος της Παναγίας μεταξύ Ίσβορου και πόλης ένα τζιπ στρατιωτικό της ΕΣΑ μας σταματά. - Που πάνε όλοι αυτοί, ο λοχαγός - Μαθητές είναι στο Γυμνάσιο πάνε, ο οδηγός. Μας κοίταξε θυμάμαι αλλά ξέχασα το βλέμμα του· σήμερα θα έλεγα βλέμμα σοβαρο(@)αλάκα... Παρασκευή και μάς πάνε εκδρομή στο γήπεδο. Οι μεγάλες τάξεις είναι σε 5θήμερες ανά την Ελλάδα. Η ΣΤ’ τάξη στη Ρόδο. Πριν καιρό έκαμαν μια μαθητική συναυλία στην αίθουσα του Κοβεντάρειου. Εκεί άκουσα “Στο περιγιάλι το κρυφό...» με τον Κ. Γεροκώστα της ΣΤ’ στο τραγούδι. Στη σκηνή μαθητές έπαιζαν μουσική.

Παρά πόδας ή παρά σιαγόνος

Αύγουστος του 1949 "Το όπλο παρά πόδας" ΝΙκος Ζαχαριάδης Ιούλιος του 2021 "Η μάσκα στο σαγόνι έτοιμη για κάθε χρήση" Νίκος Χαρδαλιάς

Ηλίθιοι...

Με σφίγγουν κάπως οι άγραφες αλλά με γραμμές σελίδες/ στο πρώην καφέ ΑΡΓΩ νυν αταξίδευτη γαλέρα του καιρού/ καθώς γύρωθεν κυκλοφορούν δίχως μάσκες με προσωπίδες/ τα πρόσωπα των ΗΛΙΘΙΩΝ του τρόπου, χώρου, covitοχορού/

Υποστολές...

«...Ακόμα καλύτερα θα πολεμούμε υπό σκιάν»/ το 480 π. Χ. στις Θερμοπύλες ο Διηνέκης/ κι εμείς το 2021 υποστέλλουμε τη σημαία/ απόγευμα προς το βράδυ, Κυριακής/ υπό βροχήν, με μάσκες αλλά τραγωδώντες εθνικά/ Ελάχιστον το άγημα μουσικοί κι οπλίτες/ και «Επεφτε μια κίτιρινη παλιά βροχή»/ Δεν έπαιξαν το γλυκόλαλον «Μακεδονία ξακουστή»/ μόνον κάτι ξεψυχισμένα «Περνά ο στρατός»/ Ποιος στρατός δηλαδής αυτοί που φοβήθηκαν/ τον ανυπόδητο γείτονα κι υπέστειλαν / όλες τις σημαίες και τις ομπρέλες μαζί./ -«Φεύγαν οι φαντάροι έφευγες κι εσύ...»/

Κύριε Τάκη Θεοδωρόπουλε ... - Δεν ήξερες, δε ρώταγες;

Ο συγγραφέας Τ. Θ. σε σχόλιόν του στην «Καθημερινή» της 4 Ιουλίου αναρωτιέται: «Ποία σχέση διατηρεί με το βιβλίο η «Εταιρεία Μελέτης Προβλημάτων Κοζάνης» για να τύχει οικονομικής ευεργεσίας από το ΥΠΠΟ σε πρόγραμμα που αυτό προκήρυξε; Απάντηση απλή: Η Ε.Μ.Π. Κ είναι το λογοτεχνικό περιοδικό «Παρέμβαση» (σχεδόν 40 ετών και 204 τευχών), με τα περίπου 200 βιβλία που εξέδωσε, οι χιλιάδες εκδηλώσεις γραμμάτων και πολιτισμού που διοργάνωσε, οι εκατοντάδες συνεργάτες της ανά την επικράτεια. Ετσι : Αν δε γνώριζε την ταύτιση, αθώος! Αν τη γνώριζε αλλά ήθελε την ατάκα και πάλι «αθώος». «...Πριν δύο δεκάδες χρόνια διοργάνωσα στην Κοζάνη με το Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης και το περιοδικό «Atelier du Roman» ένα Διεθνές συνέδριο για το μυθιστόρημα. Επιμελητής του ο ξεχωριστός διανοητής Λάκης Προγγίδης. Συγγραφείς από την Ελλάδα και την ξένη μιλούσαν για την τέχνη, την ιστορία, την εξέλιξη του μυθιστορήματος. Κάποια στιγμή συνόδευσα τον συγγραφέα Τάκη Θεοδωρόπουλου σύνεδρο του πράγματος, στο ΣΥΝ βιβλιοπωλείο μας. Εψαχνε να βρει έργα του Ντοστογιέφσκι σε μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου. Όχι πως δεν τα είχε διαβάσει, αλλά νομίζω ήθελε να τα έχει μαζί του σε μια κορυφαία συνεδριακή έκφραση για το μυθιστόρημα, και σώματι τον μέγα μύστη του είδους. Αναγνωστική επανεκκίνηση…» (Περιοδικό Στέπα τχ.18 β αφιέρωμα στον Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι 1821-2021 ) - ‘Αβυσος η ψυχή (ποια ψυχή δηλαδής) του ανθρώπου...

Παραμονη Ανδρέου του Κρητός

Εμβήκα στον εσπερινό παραμονή Ανδρέου Κρητός/ Μέγα ποιητού του μέγα κανόνα της μέγαεβδομάδας/ Με μασκα κι ένιωσα μια γλυκια άνεση/ Όπου μου λεν θα τη φορώ ευλαβικά/ Ότι Εξω κυκλοφορούν ανοήμονες κι ανεμβολίαστοι/ Με την αυτη μασκα μπήκα και στο γυραδικο/ Κι ένιωσα κανονικός ...

Ολα στη φόρα...

Πριν χρόνια βρέθηκα στον Ιανό Θεσσαλονίκης. Ενα κύριος στο ταμείο. «Μήπως έχετε το βιβλίο του Βας. Τσμπσ. «Γλυκιά Μπονόρα» ρωτούσε. Οχι, η ταμιεύς. Εφυγε. Πλησίασα. Ηταν ο συγγραφέας του βιβλίου της είπα. Με κοίταξε ασκαρδαμυκτί. Σήμερα 2 Ιουνίου, σύναξις της Παναγίας των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη, πανηγύρι στον Τετράλοφο, αφίχθη το βιβλίο (να το πω δικό μου εντελώς δεν μου έρχεται) που αναφέρεται σ’ εμένα «Β. Π. Καραγιάννης - Ολα στη φόρα- σπουδή στα έργα και τις ημέρες του». Συλλογική σύνθεση υπό την διεύθυνση του ποιητού Γιώργου Ρούσκα, επιμέλεια-επιμύθιο Κ. Θ. Ριζάκη, εκδ. Ρώμη. 15 επώνυμοι κι ευώνυμοι νοματαίοι των γραμμάτων γράφουν για μένα! Πήγα κι αγόρασα το βιβλίο από το ΣΥΝ Βιβλιοπωλείο όπου και διατίθεται δια το ευλαβές αγοραστικόν κοινόν και κατέβαλα στο ταμείον 10,6 ευρώ. Συναισθήματα ανάκατα. Θα μιλήσω γι’ αυτά αργοτερότερον. Τώρα στέκομαι μόνο σε δύο απόντες της γλυκιάς συγγραφικής συνοδείας που δεν ζουν. Απλά αλλά τραγικά δηλ. στον Δημήτρη Μεντεσίδη από Κοζάνη και στον Δημήτρη Λιακάκο από Πτολεμαϊδα. Πόσο λυπάμαι γι αυτές τις αδόκητες απώλειες. Ενός (μόνον;) λεπτού σιωπή...

Tα ποιήματα του Ιουνίου πελ-άγους

«... στης σιωπηλής ακούμπησα τον κόρφο, και στην άλλη τα πόδια ακούμπησα. Βαθιά ελογίζομουν σα να ‘χα στον ήλιο τα ποδάρια μου, στον ίσκιο το κεφάλι (Αγγελος Σικελιανός «Ραψωδίες του Ιονίου») Η κινούμενη Πεντηκοστή σαν από το «Μελτέμι» του Τ. Κ. Παπατσώνη (Τ.Κ.Π. εφεξής) φυσηγμένη μετά του αγίου πνεύματος ουρά. 13. Ενθύμηση δικαίου ήγουν Δημητρίου Μντσδ που πριν 2 χρόνια ακριβώς μας την έκανε... 16. Τζ. Τζόυς «Οδυσσέας» Νύχτα στ’ αμπέλι του Γρηγόρη» 21. Θερινό ηλιοστάσι γενικώς, μνήμη αγίου μάρτυρος Αφροδισίου 23 . Μ. Αναγνωστάκη αναχώρηση... 24. Γενέσιον τιμίου Προδρόμου και Γ. Σεφέρη «Φωτιές τ ‘Αη-Γιάννη» «...Μα εσύ πού γνώρισες τη χάρη τις πέτρας πάνω στο θαλασσόδαρτο βράχο το βράδυ που έπεσε ή γαλήνη άκουσες από μακριά την ανθρώπινη φωνή της μοναξιάς και της σιωπής μέσα στο κορμί σου τη νύχτα εκείνη του Αι-Γιάννη όταν έσβησαν όλες οι φωτιές και μελέτησες τη στάχτη κάτω από τ' αστέρια». (Λονδίνο, Ιούλιος 1932) 29 Πέτρου και Παύλου μεγάλη δοξολογία εκ του Τ.Κ.Π.) «...με αγάπη λέγοντας πενήντα «άβε Μαρία» α) Πέτρου και Παύλου των Κορυφαίων «σε βαθειά λάσπη έχω βουτηχτεί πηλού πηχτού και δεν υπάρχει ποιος θα με ανασύρει» β. Των Κορυφαίων Πέτρου και Παύλου στην λειτουργία τους γ. Των Κορυφαίων στον δεύτερο εσπερινό δ. Μνήμη του Αποστόλου Παύλου ΥΓ. 1 Στη απόδοση της γιορτής των Κορυφαίων ΥΓ. 2 Στην απόδοση της γιορτής των Κορυφαίων (μια εντύπωσις) «...Πόσο γαλήνια είναι να περιβαδίζεις εις τας αυλάς του Κυρίου» μαρμάρινοι πυλώνες και βαθουλώματα...» ΥΓ. 3 30 Ιουνίου προς 1η Ιουλίου εσπέρας. Οι γείτονες μου άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός καρτέρι μ' έστησαν στο Κάθισμά τους... (ο πίναξ «Οι πέτρες του Μανώλη Δραγώγια στη Λευκοπηγή).