Δενδροσωσμός προσωρινός...

Σήμερα έσωσα (έτσι ακριβώς, έσωσα) με τη βοήθεια καλοπροαίρετων ανθρώπων της τοπικής διοίκησης (αντιδήμαρχος πολεοδομίας και υπάλληλοι της υπηρεσίας του) 5 δέντρα που

Ίνα, όπως, ως...

28/10^ου και ίνα αισθανθώ πατριωτικά είμαι και σ’ εθνοχάση

τον Μικ πανσελληνοςαε στην αμφισβητηση η ψεσινρό Ηρωα ξαναγόρασα ήγουν τον Γιώργο Θαλάσση

ότι τα κατορθώματά του τονώνουν το ψυχικόν του νεοέλληνος

Ομως με τάραξε στην αμφισβήτηση η ψεσινή πανσέληνος

Πάνω σε δύο ξένους στίχους…

Πήγαινε κατά τις εξόδους εκ του Κέντρου Διερχομένων
που υπηρετούσε, του Γ. Ιωάννου στρατός απελπισμένων
«...και εις τακτικάς αγχώδεις, παρανόμους συναντήσεις
εις rose ξενοδοχείον λαϊκόν παρά Σταθμού Λαρίσης…»

Οι δύο τελευταίοι στίχοι είναι του Βασίλη Τζούβαλη αλιευμένοι εκ του 16ου τχ. της "Ποιητικής"

Άη Δημήτριες...

- Πού έκρυψες τις λίρες;
- Ποιές λίρες...
Κι άρχισε αγώνας του ψεύδους εναντίον του ψέμματος. Που σε πονάει και σε σφάζει. Ο Χαρίσης έπιασε το “δεν” και το κράτησε μέχρι τέλους. Δεν βρήκα, δεν έκρυψα, δεν έχω, συναγωνιστές. Εφαγε αμέτρητες. Οι λίρες, καμιά 30ρια, όμως του έμειναν. Τις κρατούσε χρόνια πολλά μετά και με το σταγονόμετρο τις μοίραζε. Εδωσε και μια στη μάνα μου (Δήμητρα). Ηταν συγγενείς από τους πιο ζεστούς. Αυτή τη χάρισε στην ομώνυμη εγγονή της (Δήμητρα) η οποία έπαιζε μ' αυτήν στα μικρά της χρόνια ως μη έχουσα καμιά αξία. Ομως ξεχώριζε από τις άλλες που είχε για παιχνίδι δώρα γάμων, γεννήσεων, βαπτίσεων· δεν ήταν κάλπικη. Απλώς κλάπικη.

   Από το διήγημα “Μιναδόροι, μπαζαδόροι, επιστάτες, μαγείροι / κι η ιστορία όπως γύρει…” στη συλλογή “Ηδονο(α)βλεψίες” που κυκλοφορει από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης

Υψηλή ανάλυση...

Μαγική ή μαγευτική εικών εψές στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης

Ταξείδι στην Αλόννησο

Αλλος με το καμάκι του ήλιου το θεριό να καμακίζει

κι άλλου το ξυράφι του ήλιου το υπογένειον να ξυρίζει

Λίγο πριν φτάσουν εις την νήσον

την μετά την Σκόπελον Αλόννησον

Οταν οι χρόνοι φορούσαν της αμεριμνησίας τα φαρδομάνικα

﷽﷽﷽﷽﷽﷽σαν της αμερημνσις τα φαρδομα

κι οι νεοέλληνες δέναν τα αδέσποτα του νου τους με λουκάνικα

Ομως αργότερα αργότερα

ήρθαν μνημόνια με τα κότερα

κι η πρώτη έγινε ύστερη φορά

- Ερρέτω τοιαύτη αριστερά...

Γέρνω, γυρνώ, γερνώ...

Γέρνω (γυρνώ, γερνώ) σ’(με) τις βιβλιοκλίμακες του καθημερινού
κι αυτές αλλού να βλέπουν χωρίς στο λίγο έστω να μικραίνουν
Καμπαναριά δίχως καμπάνες ορίζοντας το ατέλειωτο του ουρανού
κι όσο η ζωή μαζεύεται οι αδιάβαστες τύψεις να μ΄ αρρωσταίνουν

12 ευρώ και 72 λεπτά...

Σήμερα αγόρασα το βιβλίο μου δώδεκα ευρώ και 72 λεπτά

Έτσι επιταφηγησεις και λαμβανοντναι τ απαρακωτ διηγηματα διηγησεις άσσει πρώτη φορά η εκ των κάπιταλ κοντρόλ λιτότης

επιπλέον του έθνους τα καμώματα αλλά και τα πάθη τα σεπτά  

άρα ας μην μεμψιμοιρούμεν συγγραφεύς, αναγνώστης κι εκδότης

Ο Συμεών κι ο Σίμος

Ο Συμεών (Σίμος) τ. Σταθμάρχης όστις απάγγελνε εν στολή
του Γ. Σκαρίμπα των τραίνων και Σιδ. Σταθμών ποιήσεις
Τώρα που έκλεισε η γραμμή Θες.-Κοζ. εν θλίψη διατελεί
στο καφενείο αναμονής κι αναστοχάζεται αναχωρήσεις

Κι ως οι ναυτικοί στα λιμάνια ρουφούν της νοσταλγίας πίπες
του τραίνου τη βουή, τη μυρωδιά στις καφέ ράγες έρμα
καταπίνει σ΄ ένα φραπέ κι απ’ όλων των ειδών ήπιες λύπες
καθώς η ταχεία της ζωής ήδη σφυράει με επιμονή το τέρμα

Τις ράγες που λαχτάριζες να προσπεράσεις

Μέρες φθινοπώρου γύρισα στις ράγες τις ανενεργές
τώρα τις περπατούν θλίψεις, τύψεις και σαλιγκάρια
χρόνια αδιάσχιστες οξειδώθηκαν από πολιτικές οργές
Και από τα λίγα εν νοσταλγία ανθρώπινα ποδάρια

"Μιλώ κ.λπ."

Μ ι λ ώ

("Για τα  προαύλια των φυλακών…")

Στο έσω προαύλιον του Βυζαντινού Μουσείου Θεσσαλονίκης  λήγοντος το έτους που ήταν

Ήταν...

Στο κέντρον ο Πάνος Τζαβέλας που ήταν κι αυτός...

Μικρά τοπικά ιστορικά

Προφανώς και δεν μ' ενδιαφέρει ο ιστάμενος προσοχή γραβατοφόρος
(σπάνιον είδος) της νυν εξουσίας αλλά δεξιά  όπως κοιτάμε

1. Στην νεότερη ιστορία της πόλεως δύο φορές αυτή κινδύνεψε από γενική καταστροφή. Το 1822 μετά την καταστροφή της Νάουσας, 124 άνδρες και γυναίκες οι οποίοι διασώθηκαν, ήρθαν φυγάδες σ’ αυτήν. Τους κυνηγούσε να τους περάσει από στόματος μαχαίρας ο Αμπαλαμπούτ Πασάς. Οι κοζανίτες τους δέχτηκαν, τους έκρυψαν και δι’ άλλης οδού τους φυγάδευσαν έξω απ’ αυτήν. Ο τότε μητροπολίτης Βενιαμίν με χίλιους τρόπους, λόγια και με δωροδοκίες κυρίως

Ναυς αθαλασσοφίλητος

Με το καράβι αυτό 3 ξύλα θαλάσσης και 2 πανιά ξηράς

Γλειμμένη από άνεμο η ναυς μου η αθαλασσοφίλητος

Ταξιδεύων σ’ όνειρα δικά μου ή ξένα λυπημένα ή χαράς

με διαρκείς ΗΔΟΝ-Α-ΒΛΕΨΙΕΣ προσέρχομαι αμίλητος

Τσεχωφικά παράλληλα "Η αναχώρηση από τον Πρασινόκηπο"

"όπως...
οι κάτοικοι του βυσσινόκηπου
από το κτήμα τους το αγαπημένο…"

Μ. Σαχτούρης

Το ΚΕΝΤΡΙ και η ΚΡΟΣΤΑΝΔΗ

Ο πεζόδρομος στενός στη Δ. Γούναρη στο ύψος του βιβλιοπωλείου ΚΕΝΤΡΙ και του ερειπωμένου Διοικητηρίου του Γαλερίου. Ο κυρ’ Αντώνης (...πάει καιρός κι από Κατερίνη κάθε πρωί με τον Προαστικό εκεί) διευθυντής της 2Χ3 γλυκείας φωλεάς βιβλίων και περιοδικών,

Δημιουργικά αργαστήρια γραφής κ.λπ.

Με την έναρξη του Φθινοπώρου μαζί με τους αμανίτες ανεφύησαν στην επικράτεια αι Σχολαί Δημιουργικής Γραφής (ΣΔΓ). Ταχύρυθμος δηλαδή εκμάθηση (με το αζημίωτον) συγγραφν μηχανηματω μετετραπησνα σε μια νυχτα σε ΣΔΓιουργιής μυθιστορημάτων, διηγημάτων, ποιημάτων δοκιμίων και άλλες ουχί παραδεδειγμένης χρησιμότητας, πνευματικές ενασχολήσεις. Πρώην σχολαί διδασκαλίας Υπολογιστών και συναφών μηχανημάτων μετετράπησαν σε μια νύχτα σε ΣΔΓ όπως τα ειρηνικά εργοστάσια μετατρέπονται άμα τη κηρύξει του πολέμου σε πολεμικές βιομηχανίες. «Θύματα Ειρήνης» σπεύδουν στα «Αργαστήρια» της χώρας και ήδη «Εξήνθισεν η έρημος» της γραφής. Επιτήδειοι κι επιτηδευματίες απειλούν να πλημμυρίσουν την Ερημη χώρα με γραφιάδες πάσης κοπής και φύσεως. Συστήνονται περιπλέον κι Αργαστήρια Δημιουργικης Ανάγνωσης  (ΑΔΑ) στα οποία αρχίζουν από την αλφαβήτα ότι «Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον εις τα όρη. Δεκαοκτώ ετών, και δεν ήξευρα ακόμη άλφα”. Του ευρυμαθοτοχοι ﷽﷽﷽﷽ θα του ζητηθεί κατωχήη φρως ωστε να δκαουντναι δημοσιευειν μη καιδ εν εγωρυζα οιτε την Αλφαύς κι ευρύστερνου Υπουργού παιδείας εν γένει, θα του ζητηθεί κατοχύρωσιν του επαγγέλματος ούτως ώστε να δικαιούνται να δημοσιεύουν  παντού μόνον οι κάτοχοι του πτυχίου ητον) ﷽﷽﷽﷽ο αζημαδν για μια πρωτη φρως ωστε να δκαουντναι δημοσιευειν μη καιδ εν εγωρυζα οιτε την Αλφατων σχολών αυτών. Ας το δοκιμάσουν για μια πρώτη φορά έστω...