Σύλληψη επ' αυτοφώρω της χθεσινής μαρτιάτικης χιονοπτώσεως

Η Παγκόσμια ημέρα ποίησης στην Κοζάνη που πέρασε

 Ο φετινός εορτασμός της Παγκόσμιας ημέρας ποίησης στην Κοζάνη που έλαβε χώρα το βράδυ της 21^ης Μαρτίου στο ισόγειο του Λαογραφικού Μουσείο Κοζάνης , όπως γίνεται εδώ και περισσότερα από 15 χρόνια, είχε σαν κεντρικό θέμα τους πρόσφυγες. «Ενα ποίημα για τους πρόσφυγες» όπως ήταν άλλωστε και η πανελλαδική καμπάνια της ημέρας στην οποία συμμετείχαν πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και πνευματικοί θεσμοί.

        

Στα "δουλεμπορικά" της ποίησης ή προσφυγοπλόες

Τι κι αν υπογράφουν συμφωνίες κι εμείς διαπράττουμε ποιήσεις

υπέρ προσφύγων κ.λπ. γεμίζει του Αιγαίου πελάγους τ’ αχανές
με πλόες ζωής- πνιγμού που συνεχίζονται χωρίς καθυστερήσεις
τα δουλεμπορικά των Τούρκων δουλεύουν με φουλ τις μηχανές

Οι ανηφορικοί Χαιρετισμοί

Παιδί της α ή β Γυμνασίου οδηγήθην εις την κλινικήν «Ο καλός Σαμαρείτης» (ιδιοκτήτες Διονύσιος Μανέντης αρχικά και Αντ. ΛοΪζίδης μετέπειτα και τελικά) ίνα υποστώ εγχείρισιν

"ΕΚ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ"

"Οπως ο στάχυς μεταβάλλει τη σοφία του σε άρτο, έτσι κι ο ποιητής την αφροσύνη του σε πικρόν υδράργυρον, αλλά αγάπης"

Διά την σήμερον προσκύνησίν του, έργον του Κ. Ντιο

Τώρα με λόγια

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

«Ενα ποίημα για τους Πρόσφυγες»
21η Μαρτίου Παγκόσμια ημέρα ποίησης στην Κοζάνη

Η πόλη της Κοζάνης συμμετέχει στον πανελλήνιο εορτασμό για την παγκόσμια ημέρα ποίησης της 21ης Μαρτίου 2016 που φέτος έχει σαν θέμα «Ενα ποίημα για τους Πρόσφυγες».

Χωρίς λόγους

Βασίλης Π. Καραγιάννης, Ηδονο(α)βλεψίες, Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2015.

Της Άννας Κουστινούδη

Θα ξεκινήσω την προσέγγισή μου στη νέα συλλογή διηγημάτων του Β. Π. Καραγιάννη, ορμώμενη αρχικά από τον τίτλο της, με έναν μικρό θεωρητικό πρόλογο, μια και η κάπως κρυπτικά διφορούμενη αμφισημία του προκαλεί και προσφέρεται για κάτι τέτοιο, αλλά και

Για το α' ψυχοσάββατον που πέρασε

Το α’ Ψυχοσάββατον (πέρασε ήδη) αι χωρικαί γυναίκες σφάζαν (και σφάζουν ακόμα) κότα ή κόκκορα και χύνουν το αίμα τους σε βαθύ πιάτο ότι απ΄ αυτό το αίμα κοινωνούν οι ψυχές των δικών τους. Πως το λέει ο Ομηρος στη λ’ Νέκυιά του:

Κι αφού με προσευχές και παρακλήσεις στα πλήθη των νεκρών
δεήθηκα, πήρα τα πρόβατα κι έκοψα τα κεφάλια τους 
στον λάκκο, κι έτρεχε το αίμα τους το μαύρο· τότε μαζευτήκαν
κάτω απ' το έρεβος των πεθαμένων οι ψυχές, των τελειωμένων...

Άμα τω ήρι αρχομενω...

Απέναντι η θάλασσα του απογεύματος. Δεν τη βλέπω λόγω κατάματου ηλίου. Διορθώσεις της τελευταίας στιγμής, συνήθως καθοριστικές, για τη βραδινή παρουσίαση βιβλίου. Ακουμπώ τα