Από τον Μοντάλε στον Ελύτη

Ο Μάιος μας έφυγε με σκόνη αυξήσεις και βροχή

ας μην ξαναπαντήσουμε λοιπόν  παρόμοια εποχή

μιας Ανοιξης με βήμα τυφλοπόντικα να παραπατάει

Ολα θα μας τα πάρει το ύ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽υταλε στον ΕλυτηιοτΚαλοκαίρι  που κρυφοκοιτάει

Πριν του κ. Πούτιν πήγαμε εμείς στη μονή Παντελεήμονος

Όλοι κοιτούν κάτω και μπροστά αυτός τον ουρανό, τι βλέπει άραγε

(Κυριακάτικη περικοπή)

...Την επαύριο, κατηφορίζουμε προς την Παντελεήμονος, το Ρώσικο μοναστήρι, από ένα μονοπάτι που σιγά σιγά κλείνει από τα παρόχθιά του αγκάθια. Οι οδοιπόροι λιγοστεύουν

Ίνα μη θυμίζουμε Μπαγκλαντές

Κοπή χόρτων στους πράσινους θύλακες της πλατείας ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ στην Κοζάνη, η οποία περιβάλλεται από τους δρόμους Γ. Σακελλάριου, Αναστασίου Στάμκου και Ισαύρων. Χειριστής μηχανήματος και θεριστής χόρτων ο Ρούσης. Γαύρος. Μήπως το αρμόδιον τεχνικόν τμήμα του Δήμου, μετά την ευγενική κι αισθαντική πρωτοβουλία του Δήμου να δώσει το όνομα του ποιητή στην πλατεία, θα μπορούσε να φροντίσει κάπως τα 3 μικρά παγκάκια; 

Στους δρόμους του μεταξιού δηλ. του Μικρού Σ.

Το έχω τώρα φιλολογική (εκ νεότητος προερχομένη) απορία. Ενόμιζα πως ο τίτλος του «Μικρού Σερίφη» τχ. 807 ήταν «Δυτικά του Αμπυλέϊν» κι όχι «Ο δρόμος για το Αμπ...». Σοβαρό,

Στίχοι που θα γράφονται στις λάμες μαχαιριού

Μεσούσης της Εορτής Μεσοπεντηκοστήσαμε

με ό,τι ακούμε βλέπουμε ψηφίζουμε ελαλήσαμε

Εις την Προβατικήν κολυμβήθρα

ΚΥΡΙΑΚΗ του Παραλύτου κι ο Κύριος είπε προς τον επί 38 χρόνια κείμενον χαμαί και μη έχοντα άνθρωπον (μέσον δηλονότι): «Αρον τον κράββατόν σου και περιπάτει», εις δε τον για Πρώτη Δεύτερη φόρα αυταπατόμενον είπε: «Αρον το αγράβατόν σου πλήθος και άγε αυτό εις την Προβατικήν Κολυμβήθρα της Βηθεσδά δια τα περαιτέρω...»

Του Λεοπόλδου και της Μαζόχας

Στην άκρη του πεζόδρομου με πολλές αφίσες η κυρία ΜΑΖΟΧΑ, καλλιτέχνιδα του τραγουδιού, μας προσκαλούσε. Στο τελευταίο μυθιστόρημα του Γ. Σκαμπαρδ. Λες; Δεν ,έουδιοώνη  «Υπουργός νύχτας» (εκδ. Πατάκη) υπάρχει μία νυχτερινή αοιδός με το ίδιο όνομα στα λιγνιτοφόρα . Λες; Δεν ,έουδιομέρη με τα κέντρα. Λες; Δεν θα πάω όμως αλλάναι το ανλωταοβ διακλυβευμαουδιο από κάτι το μαζοχιστικόν δερόμενος πήγα σε μια πολιτική συγκέντρωση, (άκουσον άκουσον). Μιλούσε τ. Υπουργός της πρώτης φοναι το ανλωταοβ διακλυβευμαουδιοράς με μαλλί κοράκου χναι το ανλωταοβ διακλυβευμαουδιορώμα και γένια πάλευκα. Τους έχω μια κάποια συμπάθεια αυτούς στην απελπισία τους. Την εποχή καθ’ ην το ανώτατο διακύβευμα του νεοέλληνος αριστερού είναι η βουλευτική έδρα και η εξ αυτής εδραίωση της εδραίας τους χώρας, αυτοί προέταξαν τα στήθη ηθη της ιδεολογαις τους κι εχασανυδιοτης ιδεολογίας τους και τα έχασαν όλα. Εχουν ένα ηθικόν πλεονέκτημα έστω κι ατελέσφορον. Ακουγα και θυμώμουν την κάποτε Συνασπισμένη Αριστερά και σε  τι σχήματα έχει μεταλαχτεί.

         Παρτάλια  (πληθυντικός από το «Το παρτάλι» του Θ. Γρηγοριάδη) κυβερνητικά

         Ρεμάλια ιδεολογικά δραχμολαγνικά

         Ρετάλια περιφερόμενα σε κάθε πολιτική αγορά

Ράγες παράλληλες

Ειδομένη: Μετέτρεψαν βαγόνι τρένου σε οίκο ανοχής. (Οι ειδήσεις τώρα).
Γυρίζαμε με το τραίνο από το Παρίσι, 1983 ίσως, όταν ακόμα τα τραίνα διέσχιζαν τη νότια βαλκανική αργά μεν αλλά ακωλύτως. Στο Σ. Σταθμό Βελιγραδίου λίγο παραπάνω, ας πούμε, από αυτόν της Ειδομένης, έπρεπε να περιμένει η ανταπόκριση από τη γραμμή της Κεντρικής Ευρώπης. Φυσικά και δεν περίμενε. Ολο το βράδυ στο Σταθμό και στις ράγες του αυτοδιαχειριζόμενου, υπαρκτού σοσιαλισμού Τιτοϊκού τύπου. Βρωμιά. Κοιτούσα ένα κοριτσάκι μόνο του σαν κάτι να φύλαγε. Σ΄ ένα βαγόνι λίγο πιο πίσω η μάνα του, υποθέτω, εργαζόταν δεχόμενη στο σώμα της άντρες, σχεδόν στα φανερό, «αδιάφοροι εντελώς για προφυλάξεις». Σχεδόν όλο το βράδυ. Το πρωί θέλησα ν’ αγοράσω κάτι σαν τυρόπιτα από ένα περίπτερο. Εδωσα δραχμές. - Νο ντράχμας, ο περιπτεράς, -Ντίναρς, ντίναρς. Δεν είχα δεν έφαγα. Το μυαλό συνεχώς στη νύχτα που ξημέρωσε και στο βαγόνι και στις ράγες που ηρέμησαν.

“Ὅμως νὰ λάμνεις στὸ σκοτεινὸ ποταμὸ πάνω νερά· (Γ.Σ.)…”

Εκτός από τα “Πάνω νερά” του Γ. Σ. που αποτέλεσαν και τον τίτλο ενός  από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία του Γ. Π. Σαββίδη (Ερμής Αθήνα 1973,  Δεκαεννέα κείμενα δημοσιογραφικές περδιαβάσεις κ

 αι δύο παλαιά ορόσημα καθώς και άγνωστα κείμενα  του Αυγέρη,του Καβάφη, του Σεφέρη κ.άλ.) υπάρχουν και τα πλάγια νερά τεχνητά της πλατείας Συντάγματος, που λίγον πριν φέξει χτες είχαν καταλάβει ένα σημείο της κάτι τύποι που έλεγαν πως δεν φεύγουν από εδώ αν δεν φύγουν αυτοί (μάλλον τους κυβερνητικούς θα εννοούσαν αν κρίνω από την αριστεροσύνη των συνθημάτων τους). Οπως υπάρχουν και τα φυσικά πλάγια νερά της Λευκοπηγής που και μόνον που τα βλέπεις ξεδιψά μέχρι και η ψυχή σου κι όχι μόνον το σώμα σου.

 

Παραλλαγές στο ίδιο θέμα

Ενη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μφυγα από τη μικρή μας πόλη (πως να την πω πανη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μρότι έχουμε καινούργια Μεγάλη Πλατεία) την ώρα που ξεκινούσε η λιτανεία από το ναό εις ανάμνηση του σεισμού της 13^ης Μαίου 1995 ανα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽5 ανατεία) την ωΠ. ιητ κι χοι ππροενια θεια.. Εφωτογρφαηφην στο πρωτ σκλαήμερα αγίας Γλυκερίας. Στη μεγάλη πόλη ο κόσμος κάνει σαν λυσσασμένος για μια θέση

«Να κοιτάζεις κάτι το ωραίο»

Ξεφυλλίζω ένα βιβλίο του Νόρμαν ΜΕΝΕΑ «Η επιστροφή του χούλιγκαν» εκδ. Καστανιώτη με πρόλογο του Α. Ταμπούκι ( αυτός σε μετάφραση του Ανταίου Χρυσοστομίδη). Βιβλία και εικόνες από μια έκθεση βιβλίου διεθνή στη  Θεσσαλονίκη πριν μερικά χτερω﷽﷽﷽﷽﷽﷽των σημαντικ επιμελητυο προλογος του Ανταιου Χερσστμρόνια. Ο συγγραφέας ήταν εκεί κι ο Αντ. (ο επιμελητής του, όπως και της σημαντικότερης σειράς της ξένης λογοτεχνίας στην ελληνική γλώσσα) τον ...διακονούσε.

Μπλε ανοιχτό

Απόγευμα με το βαθύ μοβ της καντηλίνας την οποία οι πολιτισμένοι τη λεν και φασκόμηλο, ο άλλοτε (αλησμόνητος) λογοτεχνικός Πολίτης, η μπλε διαφάνεια του νερού της μάνας, ο σπιτικός, χωρικός καφές κι ο Ράινερ Μαρία Ρίκλε με το «Βιβλίο των Ωρών» -Βιβλίο της Μοναστικής ζωής- σε μια παλιά Νέα Εστία. Πράγματα εντελώς ειρηνικά δηλαδή και δηλονότι.

"...Είμαι η γαλήνη ανάμεσα σε δύο ξένους ήχους
που ο ένας το άλλον δύσκολα μπορεί να συνηθίσει:
τι ο ήχος θάνατος να δυναμώσει θέλει

Ομως μέσα στην σκοτεινή ανάπαυλα κ’ οι δυό
τρέμοντας συνταιριάζονται.
Και το τραγούδι ωραίο μένει."

Η "Παρέμβαση" στη 13η Διεθνή έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη

Απόσπασμα από το επίσημο πρόγραμμα:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και 13

16.00 – 17.00 Αίθουσα ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ / Περίπτερο 15

Η σύγχρονη ρωσική λογοτεχνία σε ένα λογοτεχνικό περιοδικό της ελληνικής επαρχίας: Άννα Αχμάτοβα, Αλέξανδρος Μπλοκ, Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Αντρέι Μπέλι, Νικολάι Γκιουμιλόφ, Ζινάιντα Γκίπιους
Ομιλητές: Δήμητρα Καραγιάννη,  Άννα Κουστινούδη, Μάριος-Κυπαρίσσης Μώρος Συντονισμός: Β.Π. Καραγιάννης
Οργάνωση: Περιοδικό ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Βλακοχορτοσανοφάγοι

Ο δαφνοστεφής ποιητής είναι μια συνθήκη που επιχωρίαζε στην Αλβιώνα (δεν γνωρίζω αν ακόμα και σήμερα διατηρείται ο θεσμός και εξακολουθούν να χρείονται ως τέτοιοι παρόμοια, ας πούμε, νούμερα). Στα νεότερα κείμενα αναγνωρίστηκε Τζων Μπαρθπνεζε Κουκ τ κέιμενα ν "ροκ και έγινε ξακουστός ο Εμπινέζερ Κουκ  στον «Βλακοχορτοφάγο του Τζων Μπαρθ.

«Λαμπριάτικοι» και «Μεταλαμπριάτικοι» ψάλτες

Εν τρυφηλή μακαριότητι και αργία παχυνθείς (κατά Εμ. Ροίδην) ταις ημέραις και ώρες αργίας του φετινού Πασχάλιου ξεφύλλιζα γνώριμες σελίδες απευθείας εκ του καθαρού του Αλεξ. Ππδ., εφημεριδοσχόλια δι’ Αυτόν του Γ. Γτρμνλκ, αλλά και ημέτερες παλιές δημοσιεύσεις:

Μυρμιγκοφωλιές

Τα σύμβολα της Μ.Ε. Σταυρός, Επιτάφιος, Ανάσταση, καμπάνες

αποσαλοτες θέσεις τους στων ναες στις καθε μερας τους πλύρονται στις άλλοτε θέσεις τους στων ναών τις αγκαλιές

οι θεατές τους ξαναγίνονται πολίτες στις κάθε μέρας τους πλάνες

και στης αγίας ρουτίνας εκ νέου αφήνονται τις μυρμιγκοφωλιές

Το καπέλο

Πρωτίστως εορτάζουν σήμερα οι Πασχάληδες στα μέρη μας κι αυτό το καπέλο κρεμμασμένο στο νάρθηκα του Ι. Προδρόμου Λευκοπηγής εορτάζει αυτόν που το φέρει κι είναι υπερενενήκοντα τώρα καιρών και χρόνων...