Απο Ιταλία ο φίλος Γ. Κόλλας έστειλε

"Il mio amico Scrittore ed Editore " Aquarello su carta,Fano 2017

Η χειρ χωρίς πιστόλι

Τις προάλλες αφίχθη εκ της Μονής Καλαβρύτων στην πόλη μας λείψανον ιερόν, ήγουν τμήμα εκ της δεξιάς χειρός (ον. η χείρ) του αγίου Χαραλάμπους δια προσκύνησιν από το πιστόν ακροατήριον. Επειδή όμως σ’ εκείνη την περιοχή της Πελοποννήσου το ισοζύγιον λειψάνων θα ήτο ελλιποβαρές για λίγο, έστω, στο μουσείον του αγίου Νικολάου Μπελόγιαννη στην Αμαλιάδα αφίχθη το όπλον Του (περίστροφον και χειρόκτια) δια την προσκύνησίν τους από τα αντίστοιχα ακροατήρια των πιστών του.
Ετσι μπορούμε να παραφράζουμε τον Ιωάννη Κονδυλάκη τον «Επικήδειον» του.
«Ιδου εν ακόμα λείψανον του ιερού ημών και υμών αγώνα
όπου κάθε βόλι του σε σώματα μοναρχοφασιστών λίαν επόνα

Μονοπάτια έτοιμα προς καταστροφή

Αυτά τα μονοπάτια αγαπώ όπου τάβρω τα βαδίζω
οι άλλοι δρόμοι με φεύγουνε αλλά απ' αυτά γυρίζω

Αλλαγή φρουράς

Tρίτες και Πέμπτες απόγευμα κατέβαινα στο χωριό. Στο καφενείο της παλιάς Παναγιώτας Ζιάκα (και η νυν διαχειρίστριά τουα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽δονερων ανγνωστυ ραγγλεχε φέρει τυχαίως το αυτό οικογενειακό  ονοματεπώνυμον) δίπλα στον νεότερο πλάτανο της Δημοκρατίας (φυτεύτηκε και από ημάς τις μέρες της Μεταπολίτευσης) και το λάκκο. Εφερνε καφέ άνευ παραγγελίας και άρπαζε από τα χέρια των ολοήμερων αναγνωστών της κατοίκων των χωριού α﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽δονερων ανγνωστυ ραγγλεχε την άλλοτε γεραρά  «Μακεδονία» (ένα εφημεριδιακό απολειφάδι προς λύπησιν η νυν). «- Οχι θα τους την αφήσω την  έχουν όλη μέρα στα χέρια τους και τη συλλαβίζουνιψεδ δοσλεδον αφιενα καθε εβδοναδα στην Γρμματα και τις Τεχνες που φρουιζεν ο Ν.Βουργουντζης αν θυμμαι κακλα.". Τότε είχε δισέλιδον κάθε εβδομάδα για τα Γράμματα και τις Τέχνες που φρόντιζε ο Ν. Βουργουντζής αν θυμάμαι καλά. Το καφενείο μας κάτω από τον μεγάλο πλάτανο και δίπλα από τη βρύση, του Γ. Καραπάτσιου (είχε γίνει σχεδόν ή﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ μεταφερθηαι δανο Γρμματα και τις Τεχνες που φρουιζεν ο Ν.Βουργουντζης αν θυμμαι κακλα.θεσμός) έκλεισε, προς μεγίστην θλίψην των πολυετών πελατών του και αναγκαστικά αλλάξαμε τόπο και τρόπο.

Εχτες που είχε 21 ο Μάρτιος

Σύννοες στα σκοτεινά και μοναχικά ξεκινήσαμε, στα σοβαρά το συνεχίσαμε και στο λαμπερό το κλείσαμε το χθεσινοβραδινό μας διακόνημα προς την ποίηση στις πλατείες του κόσμου ειδικώς και στο έαρ γενικώς.
(η άγνωστη στη 3η φωτ. η κ. Αννα Παπαδοπούλου σοπράνο που έκανε ακόμα πιο λαμπερή τη βραδιά)

Σήμερον που το ποιητικόν έαρ μυρίζει...

Aφού η ποίηση δεν μπορεί να παραμένει μόνον σιωπηλή ας είναι τουλάχιστον χαμηλόφωνη και διακριτή όπως η χθεσινή όμορφη ποιητική (ποιητές εκ της Κοζάνης) συνύπαρξη της "Παρέμβασης" και της ΕΡΑ Κοζάνης. Σίμπα Βαϊνά - Ναρντούτσι, Δημ. Παπακωνσταντίνου, Γιώργος Δελιόπουλος, Γ. Γιαννακόπουλος, Ν.Κουρού (διάβασε ποιήματα της Ολυμπίας Τσικαρδάνη) και Δήμητρα Καραγιάννη.
Οπως θα είναι και η αποψινή (μετά μουσικης) στις 7.30 στο Λαογραφικό Μουσείο με θέμα: "Η ποίηση στις πλατείες του κόσμου" κ.λπ)

Αύριο

Με τα πτύα εις χείρας

Είναι η 76 Α ΕΣΣΟ (εγώ ως εξ αναβολής ήμουν της 76 Δ Ιούλιος) εκείνης που ενώ εις την παραλίαν Κορίνθου εγύριζε την Ιφιγένειαν του Μ. Κακογιάννη («Νοσταλγείστε στραβάδια μας έχει τρελάνει ο ...."), έβγαινε το Σισμίκ στο Αιγαίο δια έρευνας πετρελαίου, κι αυτοί δεν ήξεραν ούτε το όπλο να κρατούν. Ετούτοι όμως τας ημέρας της παγκοσμίου ποιήσεως, γεωπονίας, ύπνου κ.λπ. πήραν τα πτύα ανά χείρας και φύτεψαν δέντρα κατά μήκος του λάκκου Λευκοπηγής (την ωραιότερη διαδρομή του ν. Κοζάνης): Παύλος, Κώστας, Ευάγγελος (πρόεδρος του χωριού) Κώστας, Παντελής, Αλέξανδρος (ο εορτάζων την 30 Αυγούστου) κι όχι την 17ην Μαρτίου ), Χαρίσης ο άριστος του κλαρίνου. Αυτοί δεν απαγγέλλουν ποίηση αλλά την διαπράττουν κανονικά... Εύγε δέκα τους.

Οι Γ. Χρτσμ

Παρακολούθησα τους Γ’ Χαιρετισμούς στο αποψιλωμένο στρατόπεδο Μακεδονομάχων του άλλοτε κραταιού Α’ ΣΣ (υπηρέτησα εκεί 24 μήνες στην ΒΣΤ 900^Α (Βάση Στρατιωτικού Ταχυδρομείου) τώρα κάτι δυσπρόφερτα αρκτικόλεκτα μονάδων ενεδρεύουν σ' αυτό, στο άγιο Γεώργιό του (ποιού άλλου;). Ο εύλαλος πρωτοψάλτης του Αθ. Καρανάνος με θπου)﷽﷽﷽﷽﷽﷽ημενα κι οργμανωνενα 9Πλην του πολιτικοέλγει πάντα. Φεύγοντας στην πύλη ο στρατονόμος με χαιρέτησε στρατιωτικά σε στάση κλαρινοπροσοχής. Ενοιωσα αξιοπρεπής πολίτης  σχεπου)﷽﷽﷽﷽﷽﷽ημενα κι οργμανωνενα 9Πλην του πολιτικοδόν επίσημος εκκλησιαζόμενος.

Τελικά μόνο ο στρατός από τους βασικούς θεσμούς του κράτους λειτουργεί συγκροτημένα κι οργανωμένα (πλην του νυν πολιτικού του εκπροσώπου του).που)﷽﷽﷽﷽﷽﷽ημενα κι οργμανωνενα 9Πλην του πολιτικο Οι λοιποί θεσμοί (εσμοί;) κατάντησαν ή τείνουν στα λγει ﷽﷽﷽﷽﷽ουυσπροδο στρατόπεδο ΜΠλην του πολιτικο παρτάλια.

Αντισολωμικόν

Τα σπλάχνα μου όταν δουν
αυτή τη ανώνυμη θάλασσα
και το σοκάκι - Οδός Αιγύπτου-
ησυχάζουν...

Μελαγχολίες...

Από το πρωί με ένα αίσθημα πανικού ύπαρξης και μελαγχολίας ύπαρξης. Και ήρθε το νέο.

...

...Ο έτερος ενήλιξ βλεψίας, οικονομολόγος αργοτεοτερον﷽﷽﷽﷽ολ βλεψστην εκπση τω παπδμητριου σιερα 100αριστουργηματα της ΛΟγοτενχνιας και τα ερρότερον, τον γνώρισε στη Θεσσαλονίκη, καπνιστής φανατικός είχε σε εύτακτη θημωνιά τα πακέτα μΚαρέλια· διάβαζε βιβλία  για το σινεμά· «Από τον Λυμιέρ στο Μπέργκμαν» επό τον Λι﷽ίδε σ' αυτόν, κι αργότερα ως οικονομολόγος υπηρέτησε την Εφορία από την οποία έφυγε·τοευυνος να δικαζει τους φοροφυγαδεςητριου σιερα 100αριστουργηματα της ΛΟγοτενχνιας και τα ερ διότι δεν μπορούσε να δικάζει  φοροφυγάδες και φορολαδιάρηδες. Στα νεότερά του χρόνια μαθηματικό μυαλό επρογύμναζε στα μαθηματικά του θερινούς στάσιμους,  σιμους﷽﷽﷽﷽θερινοσδφαρου ακι της ντριπλας επρπφυμνσα στα μαθηματικα της ΛΟγοτενχνιας και τα ερβιρτουόζος σιμους﷽﷽﷽﷽θερινοσδφαρου ακι της ντριπλας επρπφυμνσα στα μαθηματικα της ΛΟγοτενχνιας και τα ερστο ποδόσφαιρο και της ντρίπλας στο χωριό, με το Παπα-Παναγιώτη – αυτός από μικρός θρήσκος, σεν ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιαβαζε Νεεμκθγακαε στην ασημαντοττηατ του ετα μαθηματικα της ΛΟγοτενχνιας και τα ερ εορταστικές μαζώξεις διάβαζε στην παρέα «Νεεμία» και «Εσδρά» (τι ήταν αυτοί;)- εντρίπλαραν μέχρις εξαντλήσεως τον Στάθη/κα του Κένταυρου Πρωτοχωρίου.

         «Εδώ ας σταθώ» λίγο. Λίγο; Θα δείξει...» *

         Κι έδειξε ο Μανώλης (Μάκης) Λίτσιος δεν υπάρχει πια.

* Από τις  «Ηδονο(α)βλεψίες», εκδ. Γαβριηλίδης 2015

ΥΓ. Οτε ήμην «δάσκαλος» στο ΤΕΙ Κοζάνης διδάσκων ελληνική λογοτεχνία στους σπουδαστές και κάποια απογεύματα επιτηρούσα στις εξετάσεις των μαθημάτων του (Λογιστικής) τον έβλεπα πως κάπνιζε (τη ζωή του τελικά) αρειμανίως εντός κι εκτός αιθούσης. Η μνήμη του αγαθή και η λύπη μας πηχτή.

Ο Λένιν Μωμόγερος

Παραφράζοντας τον Β. Ι. Λένιν μπορούμε πλέον να ισχυριστούμε πως: "Μωμο(γ)ερισμός το ανώτατον στάδιον του κοζανίτικου πολιτισμού" αφού πέρασε το "δρώμενο" (πόσο σιχαίνομαι τη λέξη αυτή...) στα υπό προστασίαν έθιμα της ΟΥΝΕΣΚΟ. Η αμφίεσή τους αρμοδιότητας του αλήστου μνήμης Μποστ. Μετά απ' αυτό αι Λαζαρίναι Αιανής και περιχώρων "προδομένε κώραι" θρυνούν απαρηγόρηταις.

Ειδικού ενδιαφέροντος

«Ποίοι οι φίλοι» νουβέλα του Νίκου Καχτίτση (αλησμόνητου). Αυτή μου φέρει κατά νουν μια εκδήλωση που ανακοινώθηκε για τον Χ. Μπέσα (ξεχωριστή προσωπικότητα της Κοζάνης, ιατρού οφθαλμών και λογοτέχνου) 10 χρόνια από το θάνατό του. Δέκα χρόνια! Εκεί που είναι, στο μέγα τίποτα δηλαδή και στην αραιή μνήμη μερικών, ίσως ν’ αναρωτιέται:
- Ποιοί είναι αυτοί και που ‘ναι οι εν ζωή μου φίλοι;
Πίναξ του Κ. Ντιο εμπνευσμένος από μία επίσκεψη (των τριών μας) στην Εράτυρα για να αγοράσει αυτός το γουρουνίσιο χοιρινό των Χριστουγέννων.  

Η εκδήλωση που επίκειται κάπως «Ομορφάσχημη» κατά τον Ν. Κχττσ.

Σήκωσε τα κόκκινα σακίδια...

Η ντραγατσίκα είναι ο πατήρ των σακιδίων που φέρουν επ᾽ ώμου οι σημερινοί υπουργοί οι οποίοι μπαινοβγαίνουν στο Χίλτον και στην Ευρώπη. Ηταν από γιδοτόμαρο ξυρισμένο και αποξηραμένο και μέσα τους οι τσοπάνηδες έβαζαν το ψωμί, το τυρί, το γαλοδέρματο, το παγούρι και το μαύρο ψωμί για το σκυλιά
Αυτά τα κόκκινα σακίδια στις μέρες μας
τι έχουν μέσα: ψωμί, τυρί, νερό μια αλλαξιά εσώρουχα
και ένα λάπτοπ μάλλον
Έτσι ῾ὁλο το κόκκινο στις μέρες είναι αίμα῾
(και ψέμα)

Των 40ντα

Των Τεσσαράκοντα μαρτύρων (῾τεσσαράκοντα συντριβέντες τα σκέλη῾) σήμερα. Οταν το σχεδίαζα πριν ...δεκάδες χρόνια αυτούς είχα κατά νουν παρότι ο αριθμός τους στο σχέδιο είναι πολύ μικρότερος.

Κολλυβάδες εν γένει

Εις το «Τσάι και συμπάθεια», της κυρ’ Ζώγιας Θεσ’ άλλο νίκης όπου τη βγάλαμε με ένα ποω του﷽﷽﷽﷽﷽ιερωμενη εις Αυτν (4 Μολλυβαδες σσυμαπθτήρι νερό την ημέρα  της «Ανάμνησις του θαύματος των Κολλύβων» (4 Μαρω του﷽﷽﷽﷽﷽ιερωμενη εις Αυτν (4 Μολλυβαδες σσυμαπθτίου) αναλύοντες κι αναλισκόμενοι τον Αλεξ. Ππδ. συμπαθούντα τους Κολλυβάδες εκείνου του καιρού. Νύχτα αφιερωμένη εις Αυτόν λόγω γενεθλίων του (4-3-1851)

         Αρα:

 Να ζήσεις κυρ’ Αλέξανδρε (Τριανταφύλλου*)

και χ:Αρρα﷽﷽﷽﷽﷽υαλρθανταφΝυαφιερωμεπαολλυβαδες σσυμαπθρόνια  πολλά                             

Μεγάλος να γίνεις :Αρρα﷽﷽﷽﷽﷽υαλρθανταφΝυαφιερωμεπαολλυβαδες σσυμαπθμε άσπρα μυαλά

* Ο έχων την επιμέλεια του διαπρέ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ην επιμελεια του διαπρολλυβαδες σσυμαπθάγματος

Ευχαί

Στου Μπαράκα (=ευχή στα ινδικά) κάμνοντες διάφορες ευχές ο καθείς κατά τον πόθον του) της πόλεως Θεσσαλονίκης. Στην πλατεία έναντι του ανακτόρου Γαλέριου. Μεταξύ δύο Αντωνίων (Κάλφα εκ της Αικατερίνης και Παπαβασιλείου εκ της πόλεως και μητροπόλεως Γρεβενών, - σε λίγο προστέθηκε και τρίτος Αντώνιος ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου Κεντρί (καμαρούλα βιβλίων μια σταλιά δύο επί τρία). Ενδον του καφέ ποιήτριες και ποιητές της Θ. υπήρχαν στον κόσμο τους (ωραίο).

Ανοιξη μ. Χ

«Πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη
φόρεσε χρώματα ἀνοιχτὰ
καὶ μὲ περπάτημα ἀλαφρὺ
πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη
πάλι τὸ καλοκαίρι
χαμογελοῦσε. … (Γ.Σ.)

Ενθύμησις Αλεξ. Ππδ. στη «Ζώγια» της πόλεως Θεσσαλονίκης

Στην περσινή παρόμοια Παπαδιαμαντική ενθύμηση στον ΡΣ 9,58 Θες/νίκης μεταμεσονυκτίως (ποιός μας άκουγε άραγε;) κατά την αναχώρησίν μας δεν έπαιρνε μπρος το αυτοκίνητο λόγω κολλήματος της μίζας – κι όχι ελλείψη της- και χρειάστηκαν 2,5 οδικές βοήθειες να βρουν το πάθος. Εφέτος θα είμαστε στο καφέ Ζώγια (που είναι αυτό;) με «Τσάι και συμπάθεια» (άλλο και τούτο;) και θα το προσπαθήσουμε εκ νέου ("να καταγίνεσαι παιδί μου μ΄αυτά») οι δυτικομακεδόνες Αντ. Παπαβασιλείου και η ημετέρα αναξιότης ( αχ, αυτός ο κατά σύμβασιν αυτοοικτιρμός) και οι Θες/νικείς Στέλιος Παπαθανασίου και Γιώργος Σανιδάς με τις θεωρίες τους· όπως και με αναγνώσεις, τραγούδια, φυσαρμόνικες κ.α. Γενική επιμέλεια Αλέξανδρος Τριανταφύλλου.  4 Μαρτίου Σάββατο Θεοδώρου Τύρωνος στις 9 το βράδυ

και
“Αγάπες ταξειδιάρες στο κύμα το θολό
κι εβούλιαξε η βάρκα και πέσαν στο γιαλό”

σχέδιο Κώστας Ντιός

Λιτή, επί του παρόντος, ανακοίνωση

Στον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας ποίησης (21η Μαρτίου) στην Κοζάνη, "Η ποίηση στις πλατείες του κόσμου" θα είναι το κυρίως θέμα της, με διοργανωτές: περιοδικό "Παρέμβαση", ΣΥΝ-Βιβλιοπωλείο, Σύνδεσμο Γραμμάτων και τεχνών ν. Κοζάνης.

Πριν 1 χρόνο διαπράξαμε

Πριν 1 χρόνο στην πόλη μας διαπράξαμε Συμπόσιον Λογοτεχνικόν το οποίον μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα χρόνο το χρόνο λησμονιέται...

"Ποιός θα μας λογαριάσει την απόφαση της λησμονιάς;…"
Γ. Σ.
Στάσου διαβάτη μπροστά στην ήσυχη λίμνη·
η σγουρή θάλασσα και τα βασανισμένα καράβια
οι δρόμοι που τυλίγαν βουνά και γεννούσαν άστρα
όλα τελειώνουν εδώ στην πλατιά επιφάνεια.
κ.λπ....