«Ηταν εκείνη η νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης...»

 Τώρα ήταν η μέρα (27/2/2013) που ο άλλοτε κραταιός δήμαρχος Θεσσαλονίκης οδηγήθηκε στις φυλακές Διαβατών, ατσαλάκωτος ενδυματολογικά, έχοντας όμως την καπαρδίνα του έμπροσθεν καλύπτοντας τα χέρια του για να μη φαίνονται οι χειροπέδες, όπως ο ναυαγός Οδυσσέας έφερε καλυπτικόν πουρνάρι όταν βρέθηκε ενώπιον της Ναυσικά ίνα μη φαίνεται η γύμνια του.(1) Οχι, στο άκουσμα της απόφασης του Δικαστηρίου δεν είπε ως άλλος Αριστείδης Πγκρτδς «Μανούλα μου είμαι αθώος» αλλά το συντριπτικόν «Κάποιοι θα πεθάνουν από τύψεις για την απόφαση» κι ο πρόεδρος απάντησε: «Εμείς πάντως όχι». Ούτε κι εμείς γι αυτόν και τους παρόμοιους σ’ όλη τη χώρα των οποίων έρχεται η σειρά κι ήδη άρχισαν να σφίγγονται.

Με δυσκολία...

Με δυσκολία διαβάζω στην πέτρα την αρχαία
»Κύ[ρι]ε Ιησού Χριστέ». Ενα «Ψυ[χ]ήν» διακρίνω
.....................................................................................................
«Αυτό[ν]... Αλεξανδρέα»
1863 (γεν.) -1933 (θαν.)-1963 (Ν.Ε.) – 2013 (διάφορα...)
1969, 44 χρόνια πριν γυμνασιόπαις έκλεψα τη "Νέα Εστία" με το αφιέρωμα σ' αυτόν από το Κοινοτικό Γραφείο μαζί με μια 100δα άλλες Ν. Ε. τις οποίες οδηγούσαν στη κοινοτική χωματερή, τρόπος του λέγειν δηλαδή...

Η έδρα της Ιστορίας δύο Πόλεων

                   

Στην μετά Ομηρική αρχαιότητα οι πόλεις –επτά τον αριθμό- Σμύρνη, Χίος, Κολοφών, Ιθάκη, Πύλος,  Αργος, Αθήνα - έριζαν μεν, αλλά για την καταγωγή του Ομήρου κι όχι την έδρα ενός επαρχιακού νοσοκομείου. Εδώ, στον πρώην γεραρό νομό της ήδη θλιμμένης περιφερειακής ενότητας Κοζάνης, οι

"Κι έβρεχε μια κίτρινη παλιά βροχή..."

Η Εγνατία άνευ ελκυστήρων γεωργικών, η πόλη αγεώργητη. Σταθμός λεωφορείων «Μακεδονία» μετά τρούλου. Αστικό Νο 30 προς Βούλγαρη. Στάση Καμάρας.
«Πρωί λίαν στη Θεσσαλονίκη που το πάει για βροχή
Περιγυρίζω τους ναούς και τα ναϋδρια στην Καμάρα
Μεταμόρφωση, Υπαπαντή, Παναγία Δεξιά απαντοχή
102 FM Ανοιχτά χαρτιά Εν Λευκώ «Η μέθοδος του άρα».

Η γκλίτσα του Εμφυλίου

Είναι ακριβώς έτσι όπως τη βρήκαν

ο δασονόμος κι ο εργάτης υλοτομίας

που εστάλησαν υπηρεσιακώς προς υλοτόμησιν

τμήμα δάσους οξιάς στο όρος μησιν﷽﷽﷽﷽﷽ταν υπηρεσιακ εενληνις φυλ Βίτσι έτος 1975.

Μπροστά τους  σε μια διχάλα δέντρου

σκαρφαλωμένο ένα πολυβόλο. 

Κάτω δε από το πμησιν﷽﷽﷽﷽﷽ταν υπηρεσιακ εενληνις φυλυκνό φυλλσε μια διχάλα της οξιποι  εενληνις φυλόχωμα                                          

ένας ακέραιος σκελετός ανθρώπου.

Δίπλα του η παρούσαμησιν﷽﷽﷽﷽﷽ταν υπηρεσιακ εενληνις φυλ γκλίτσα.

Προσοχή

Το ανωτέρω δεν είναι ποίημα.

Είδα και οίδα

Είδα στο σινεμά τους 'Άθλίους" και στη φύση ένα αμέριμνο ρυάκι
δεν θα μας καταπιεί η ασχήμια και το μνήμο + αντίμηνο σαράκι...

Αντιπαλαμικά

Εφέτος δεν με έδειρεν

η βαρυχειμωνιά

Αλλά μ’ έπιασε με  φωτιά

και μ’ ηύρε με τα όποια νιάτα

Κι ώρα την ώρα κόντευα να βυθιστώ

στης ισοπέδωσης τη στράτα

Μα χτες καθώς με θάρρεψε

γέλιο Φεβρουαρίου

και τράβηξα να ξαναβρεθώ

στου βουνού τα μονοπάτια

το πρώτο ξενοκοίταγμα

ενός κρόκου (;) επιχωρίου

κάπως μου έκανε τα μάτια...

Επί του παρόντος στην Κατερίνη

 «ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑΣ»:

ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΞΕΚΙΝΑ

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 16/2  Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ «ΠΗΓΑΣΟΣ»

του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΛΦΑ

Όταν πέρυσι στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου το περιοδικό «Παρέμβαση» διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα τη Θεσσαλονίκη στο έργο των μη Θεσσαλονικέων μακεδόνων λογοτεχνών διαπιστώσαμε ομού μετά του Βασίλη Καραγιάννη ότι η καλή λογοτεχνία που παράγεται και γράφεται εκτός βορειοελλαδικής μητροπόλεως δεν είναι ευρέως γνωστή (και ούτε υπάρχει καμιά πρόθεση, θεσμικά ή άλλως, να γίνει γνωστότερη). Έτσι λοιπόν και αφού είχαμε σε όλη σχεδόν την μακεδονική επικράτεια την μάλλον αδιάφορη έως εχθρική συμπλήρωση των 100 χρόνων από την απελευθέρωση του 1912 είπαμε να δράσουμε ομαδικότερα.

"Στην παραλία της Λεμεσού" Νίκης Μαραγκού

Μικρή πέτρα από την παραλία της Λεμεσού
Στην άλλη όψη της γράφει: Ήλιος της 1ης Αυγούστου ΛΕΜΕΣΟΣ"
Τώρα είναι "Ήλιος εν Σκοτία" του  Μ. Σλτ  του άλλου που έφυγε

Στη Λεμεσό μια θάλασσα θολή


κι αδιόρατη σα νά ’πεσε γκρίζο χιόνι


στους κυματοθραύστες και στην προκυμαία


και στο παλιό το σπίτι


με την πλαϊνή τη σκάλα και τα εμπορικά

κοιμισμένο στα φύλλα του υμενόκαλου

Όμως είναι άλλο πράγμα η θάλασσα


έτσι που σου αφήνεται


έτσι που σε σέρνει


έτσι που σου απλώνεται πέρα από τους ευκάλυπτους


φορτωμένη αροδάφνες σάπιο ξύλο θαλασσινά λουτρά


άλλο πράγμα η θάλασσα


έτσι που εισχωρεί στην πόλη καλπάζοντας στις γωνιές


σκαρφαλώνει στις ταράτσες


μπλέκεται στα φαρμακεία


φτάνει στα δικαστήρια


σέρνοντας μαζί της καρίνες και χαρταετούς


μια μυρωδιά από χαρούπια


σκουριά φιλιά ναυάγια


για να με ξαναφέρνει κάθε πρωί


στον αληθινό μου προορισμό

Ο Δήμαρχος επιβάλλει χρηματικό τέλος στους χρήστες της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης

Από παντού μπαίνουν φόροι μόνιμοι ή κατ’ αποκοπήν στους πολίτες, οι οποίοι δεν ξέρουν  κατά που να «βαϊσουν»- κατά πως λέμε εδώ επάνω στα βουνά- να φορτώσουν αλλά και να ξεφορτώσουν το θυμό τους και σε ποιόν. Την εποχή αυτή σκέφτηκε ο κ. Δήμαρχος Κοζάνης να

Επί προσωπικού (Νίκη Μαραγκού 1948-2013)

Στοπ! Τελειώσαμε αφού τρίτωσε το κακό: Ν. Χειλαδάκης, Μίμης Σουλιώτης Νίκη Μαραγκού («Νίκη, καλό ταξίδι μάτια μου...να μου τον προσέχεις. Κυπριακή ποίηση θα σχολιάζετε εκεί πάνω, μα τί σας έπιασε όλους να φύγετε ένας ένας, Παν/μιο θα φτιάξετε;» η Ελένη Μεκάση –Σουλιώτη)

         

Αμέσως μετά κάποιοι από τους πρωταγωνιστές της βραδιάς

Αύριο δηλαδή την 6ην Φεβρουαρίου

Η πάμπ που πέρασε στη λογοτεχνία

  Οταν ο κ. Δημήτρης Νόλλας, συγγραφέας περιωπής, τότε και τώρα, βρέθηκε στην Κοζάνη (τον φέραμε δηλονότι για να παρουσιάσουμε ένα βιβλίο του) περιήρχετο ανά τας οδούς και τας ρύμας της, τα υψώματα και τα πεδινά της. Στάθηκε και σε