Κοιτούσα στο χωριό ένα
πίνακα -χάρισμα του δεινού τοπιογράφου – πλατιά πινελιά έξοχη- Μανώλη
Δραγώγια, κατοικεί τώρα στο Κάτω Σχολάρι Θες/νίκης, με θέμα ένα λάχανο
λαχταριστής φρεσκάδας (Οκτωβριανό προϊόν των μπαξέδων που βρίσκονται σε
αποδρομή). Θυμήθηκα τον ζωγράφο Κώστα Λαχα(νίδη) από Κιλκίς κι Εχέδωρο,
Θεσσαλονίκη θέλω να πω. Στον αυτό τόπο στην αποθήκη των χιλιάδων βιβλίων
εύρηκα τη σειρά του περιοδικού «Χάρτης» και τσίμπησα τυχαίως το
τχ.
7 που εξέδιδε ο ρηξικέλευθος επί πολλών πραγμάτων Δημήτρης Καλοκύρης με
άφταστο μεράκι εντελώς παραμερισμένο σήμερα. Ενα σημείωμα του Πάνου
Θεοδωρίδη για την αίθουσα «Κοχλίας» στη Θες/νίκη τον Κ. Λαχά δηλαδή το
ζωγράφο, γκαλερίστα, πεζογράφο. δημόσιο πολιτικό πρόσωπο κ.λπ.
ζωγραφίζοντα κι εκθέτοντα στην έδρα του, το οποίο έκλεινε με μια
παρα-ποίηση του Γ. Σφρ .: "Τι είναι Λαχάς τι μη Λαχάς και τι ανάμεσό
τους». Στο αυτό τχ. «Η επίσκεψη» του Ηλία Παπαδημητρακόπουλο ένα μικρό
σπαρακτικό κείμενο-όνειρο, μνήμη ποιητή Τάκη Σινόπουλου που τελείωνε:
«Φίλε, καιρό με ξέχασες...»
Μνήμες αρρώστιες περπατάρηκες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου