Παρότι δεν ήμουν δικηγόρος σοβαρός/
απεναντίας, τα μόλις απαραίτητα τηρούσα/
τις ανώδυνες διεξαγωγές της εκουσίας κυνηγούσα/
εν τούτοις την δικηγορία διακόνεψα./
Ακόμα στην Χ. Μούκα 1 υπάρχουν οι πινακίδες /
μου περί της άσκησης δικηγορίας/
τώρα της Παρέμβασης και μόνον είναι/
κατάλυμα και φωλεά ωραιοτήτων/
Ηταν το μόνον επάγγελμα και χαρτί/
που μου αναγνώρισεν η πολιτεία/
όλα τα άλλα αξιώματα που έλαβα ως δοτά /
μου αφαιρέθηκαν με τον καιρό και τις συνθήκες/
Ετσι ωσάν από το Μέγαρο δικών και πιστοποιητικών /
περνώ μια νοσταλγία αιμάσσουσα με βουλιάζει/
σ’ εκείνους τους ωραίους καιρούς/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου