Εδιαβαζα σε επανάληψη την «Ελένη»/
του Ευριπιδη μτφρ Δ. Καλοκυρη και Θρ. Σταυρου και ούτε που κατάλαβα/
πως μπήκε το καλοκαίρι στο μπαλκόνι/
Ένιωσα ομως έναν γλυκό ανθρώπινο αερα/
το πρώτον κι ύστερα ένα θρόισμα της /
αριζονας που ψιθύριζε:/
«Ο, τι πρόσμενες μένει ανεκτέλεστο ενώ στο αναπάντεχο δίνει μια λύση ο θεος»/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου