Επήγα (εγύρισα) ομίλησα στη 15η ΔΕΒΘ κ.λπ.
Κυριακή της Σαμαρείτιδος που αγία Φωτεινή ονομάζουν
Πριν απολύσουν οι εκκλησίες τους πιστούς θεατές
κι έχασα το αντίδωρον (και τι έγινε;)
Όμως εις αναπλήρωσιν έφαγα από τα «Ριζωμένα λόγια»
του κυρ’ Αντώνη Παπαβασιλείου εκ Γρεβενών
τα οποία προτείνω δώρον εις εαυτούς κι αλλήλους
να το κάμετε ότι:
«Η λαλιά που δεν γνωρίζει από ψέμα.
θ’ αναπαύσει το πρόσωπο του μαρτυρίου...»
Αντιγράφω μια μεγάλη κουβέντα
εν επιγνώσει της υπερβολής αλλά ας με τιμωρήσουν
ή ας με συγχωρέσουν καλύτερα
οι άγιοι Σολωμός, Παπαδιαμάντης κι ο όσιος Ελύτης.
Κυριακή της Σαμαρείτιδος που αγία Φωτεινή ονομάζουν
Πριν απολύσουν οι εκκλησίες τους πιστούς θεατές
κι έχασα το αντίδωρον (και τι έγινε;)
Όμως εις αναπλήρωσιν έφαγα από τα «Ριζωμένα λόγια»
του κυρ’ Αντώνη Παπαβασιλείου εκ Γρεβενών
τα οποία προτείνω δώρον εις εαυτούς κι αλλήλους
να το κάμετε ότι:
«Η λαλιά που δεν γνωρίζει από ψέμα.
θ’ αναπαύσει το πρόσωπο του μαρτυρίου...»
Αντιγράφω μια μεγάλη κουβέντα
εν επιγνώσει της υπερβολής αλλά ας με τιμωρήσουν
ή ας με συγχωρέσουν καλύτερα
οι άγιοι Σολωμός, Παπαδιαμάντης κι ο όσιος Ελύτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου