Μα εσάς χωριστά πάντα, σύντροφοι οδηγητές
Γραμματικοί, διδάχοι, χρυσοστόμοι ποιητές,
Που ή δε σας ξέρει η μοίρα ή σας περιγελά,
στα φύλλα της καρδιάς μου σας κρύβω πιό απλά,
Καλούδια φέροντάς σας φροντίδας και στοργής
ω παραμερισμένοι και αδιάβαστοι της γης
άγνωροι ή ξεχασμένοι, τεχνίτες ή σοφοί,
δε σας ξεχνώ, του νου μου βοηθητές ή αδελφοί! -
Στο αυτό ποίημα
ο Κ.Π. μιλά για μια Αγία Γραφή έκδοση του 1821 στη Μόσχα που "δυστυχώς"
την έχω μόνο στον πίνακα ζωγραφικής ενώ θα έπρεπε να είχα υπεξαιρέσει κανονικά κι ευλογημένα.
Τρανή, βαρειά, απ τη Μόσχα παλιά κληρονομιά
σαν κιβωτό φερμένη και αταίριαστη και μια
του Περσομάχου γίγα δρακόντισσα αδελφή
κρυφά με τον Αισχύλο μιλάς,
η Αγία Γραφή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου