Μπλε ανοιχτό

Απόγευμα με το βαθύ μοβ της καντηλίνας την οποία οι πολιτισμένοι τη λεν και φασκόμηλο, ο άλλοτε (αλησμόνητος) λογοτεχνικός Πολίτης, η μπλε διαφάνεια του νερού της μάνας, ο σπιτικός, χωρικός καφές κι ο Ράινερ Μαρία Ρίκλε με το «Βιβλίο των Ωρών» -Βιβλίο της Μοναστικής ζωής- σε μια παλιά Νέα Εστία. Πράγματα εντελώς ειρηνικά δηλαδή και δηλονότι.

"...Είμαι η γαλήνη ανάμεσα σε δύο ξένους ήχους
που ο ένας το άλλον δύσκολα μπορεί να συνηθίσει:
τι ο ήχος θάνατος να δυναμώσει θέλει

Ομως μέσα στην σκοτεινή ανάπαυλα κ’ οι δυό
τρέμοντας συνταιριάζονται.
Και το τραγούδι ωραίο μένει."