Ποιήματα
εξορίας αναζητούν τον ποιητή τους
Αν
η γραφή ως διαδικασία προϋποθέτει το άλγος της δημιουργίας, η γραφή κάτω από
δύσκολες συνθήκες αναδεικνύεται στην πλέον επίπονη διαδικασία. Από τα Ομηρικά
έπη, το άλγος του νόστου, η δυστοπία της εξορίας αλλά και του τόπου μακριά από
την «Ιθάκη», το ευρύ φάσμα των αναμνήσεων, αποτελούν βασικά κι ολοένα συχνότερα
επανερχόμενα μοτίβα της λογοτεχνίας.
Τα
ποιήματα που συγκροτούν το υλικό παρουσιάζουν μεγάλο φιλολογικό ενδιαφέρον: ο
Γιάννης Ρίτσος φαίνεται, αρχικά, να
αποτελεί ένα ισχυρό πυρήνα, αφού πολλά από τα μοτίβα της ποίησης του επίσης
εξόριστου ποιητή επανέρχονται στο υλικό μας. Αναφορές στην εξορία, στον
Αη-Στράτη και το μεγάλο σεισμό του 1968, στην ανοικοδόμηση του τόπου, σε μνήμες
και εμπειρίες παραδίδουν, σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, ένα γοητευτικό
αποτέλεσμα, που μένει να αποκατασταθεί.
Η
όλη αυτή προσπάθεια ξεκινά από το δημιουργικό πείσμα του εκδότη της Παρέμβασης του Β.Π. Καραγιάννη, στα
χέρια του οποίου το υλικό έφθασε μέσω του Χρήστου Δημητριάδη και Λαοκράτη
Χαλβατζή, του πρότερου κατόχου των ποιημάτων, γνώστη της πορείας τους μέχρι και
σήμερα, που η προσωπική κατάθεση του ανώνυμου δημιουργού τους έρχεται στο φως.
Η
παρουσίαση θα γίνει στο πλαίσιο της 12ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου
Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 8 Μαΐου 2015, στις 15.00 μ.μ. στο περίπτερο 15 στην
αίθουσα «Ζήσιμος Λορεντζάτος».
Φιλολογική επιμέλεια
Μάριος-Κυπαρίσσης Μώρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου