Εργο διαγωνιζομένου με θέμα τον ελληνικό στρατό καθώς απελευθερώνει εντελώς την Κοζάνη το 1912 μαζί και το Λαογραφικό της Μουσείο που θεμελιώθηκε κάπου το 1980... |
Καθ’ όλα σοβαροί κρατικοί
(Αντιπεριφέρεια Δ. Μακεδονίας) και πνευματικοί (Σύνδεσμος Γραμμάτων και τεχνών
Ν. Κοζάνης) θεσμοί, κι ακόμα πιο σοβαροί άνθρωποι της τέχνης και της επιστήμης,
ως κριτική επιτροπή, μετείχαν εκόντες άκοντες σ’ ένα φιάσκο τελικά, με τον
τίτλο «Πανελλήνιος διαγωνισμός ζωγραφικής με θέμα το δυτικομακεδονικό τοπίο».
Που να το φαντάζονταν...
Ελλείψη πρώτου, ούτε έσχατο βραβείο δεν
θα δινόταν, όλοι οι μετέχοντες του διαγωνισμού (κάπου 15 νοματαίοι) θα μοιραστούν
τα χ ρήματα-ελάχιστα βέβαια- που προβλέπονταν για τα ανύπαρκτα
βραβεία, εξ ίσου δια την κάλυψιν των τελών
αποστολής εκάστου πίνακος. Επίσης θα λάβουν δια της ταχυδρομικής οδού πτυχίον
συμμετοχής παρόμοιον μ’ εκείνο που μοιράζει
ο Δήμαρχος της πόλεως κάθε Καθαρά Δευτέρα στον Αη-Δημήτρη σ’ όσους τακτικούς ή άτακτους πολ ίτες
μετέχουν από κάποια θέση στην Αποκριά.
Απειλήθηκε μάλιστα ότι ο διαγωνισμός θα
επαναληφθεί και του χρόνου («πάρτον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου»)
αλλά η επανάληψη ως γνωστόν και πρωτίστως σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι μητέρα παθήσεως
για τους διοργανωτές και συγχύσεως για την κριτική επιτροπή, όποια θα τολμήσει
να εμφανιστεί ξανά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου