Προς την σεβαστήν
επιστημονικήν ομήγυριν και θεωρητικήν της κέντρο κ.λπ. αριστεράς πανήγυριν του
Ισταμε που βρίσκεται σε εργώδεις συνεδριάσεις.
Είμαι στην ευχάριστη θέση σήμερα ν’
αποκαλύψω για ιστορική χρήση ίσως όμως και δια την ημετέραν και υμετέραν χρησιμότητα τα εξής: Το βράδυ της 6 Νοεμβρίου 1974 όταν ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου μιλούσε (οι
εκλογές ήταν για τις 17 Νοε) από μπαλκόνι άνωθεν του περιφήμου τότε
ζαχαρολοπλαστείου «Κρίνος» συναντήθηκαμε εγώ (φοιτητο-μειράκιον τότε) κι Αυτός, μόνοι μας σ’ ένα δωμάτιο, αλληλοησπάσθημεν, από
προεκλογική ρουτίνα ο μεν με θρασύτατη
υποκρισία ο δε (εγώ), λέγοντες τα οικεία λόγια της εποχής: «- Γεια σου
σύντροφε, -γειά σου Πρόεδρε» κι αυτός πάτησε μπαλκόνι. Σε λίγο κάποιο πρόσωπο,
επιφανές σήμερα του πασοκισμού, βγήκε από το βάθος του διαμερίσματος πέρασε κύπτων
από το δωμάτιο που ήμουν, μόνος επαναλαμβάνω, και άφησε στο έδρανο του
ομιλητή ένα μεγάλο ποτήρι
πλαστικό, αδιαφανές άσπρο με πράσινες βούλες,
πουάν που το λεν.
Το πρόσωπο και το περιε κι χοι ﷽﷽ρητληθεοαπ[ο πέρασε κυοφε γιασου προεδρε χόμενο
του ποτηριού μπ κι χοι ﷽﷽ρητληθεοαπ[ο
πέρασε κυοφε γιασου προεδρε ορώ να το αποκαλύψω αν μου ζητηθεί στα σοβαρά από το Ισταμε.
Κάτω τα πλήθη φρύαζαν :
«Σοσιαλισμό στις 18»... Ούτε μέρα παραπίσω.
τε π τκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου