Οι παλικαράδες
της φακής κι άλλων οσπρίων, δήμαρχοι, οι
προεξάρχοντες της αυτοδιοικητικής διαπλοκής και ρεμούλας, υπεύθυνοι για τους
ασύδοτους διορισμούς υπαλλήλων στο κρατίδιο τους για τις ανάγκες της
επανεκλογής τους, βυθίζοντας στα χρέη και στο μαρασμό τον τόπο τους,
απείλησαν,
λέει, πως θα παραιτηθούν ομάδι (ομοιοκαταληκτεί με το κοπάδι προβάτων
ή το παλαμικόν ποιητικόν «κλαίει και δέρνεται τ’ ανθρώπινο (εδώ δημαρχικό)
κοπάδι» όπως το επιβάλλει φυσικά η πολιτική τους διαφήμιση. Ομως οι παραιτήσεις
είναι ατομικές και γίνονται ενώπιον του αρμοδίου υπαλλήλου της κατά τόπον
περιφέρειας. Ας τολμήσουν το λοιπόν την πράξη για να δούμε πόσα απίδια έχει ο
σάκος του καθενός ή μάλλον πόσα περιέχει
από το ομόηχον γενετήσιον όργανον που προέβαλλε
εμφανώς ο πληθωρικός λόγων και γενιάδος, ομόλογος της νήσου
Λέσβου, Μυτιλήνης θέλω να πω.
Πριν χρόνια στην πόλη μας ο Χρήστος Μπέσας, αυτός ο μοναχικός,
μοναδικός οικολόγος, ιατρός και λόγιος παραιτήθηκε από το Δημοτικό
Συμβούλιο για λόγους συνεπείας και εναλλαγής στον συνδυασμό του και για να τον
διαδεχτεί ο επόμενος ιατρός και φίλος του. Την επαύριον όμως το μετάνοιωσε
κάπως και θέλησε να ξεπαραιτηθεί. Σε παράστασή μας ενώπιον του διευθυντού
εσωτερικών της τότε Νομαρχίας «φάγαμε πόρτα» που λεν ότι εδώ δεν παίζουμε
μας είπαν, όπως καλή ώρα παίζουν τα δημαρχιακά μας καλόπαιδα. («καλόπαιδα»
έγραψα προς αποφυγήν εκ της παρηχήσεως συγχύσεων).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου