Εσπερινόν κουαρτέτο

Ετος 200...Αύγουστος ίσως 24 Θέση χωρίον Γούλες εκείθεν της λίμνης Πολυφύτου και Αλιάκμονος Σερβίων Ναϊδριον Κοιμήσεως της Θεοτόκου 1606 παρακαλώ Ερείπια εκ του σεισμού της 13ης -Μαϊου 1995 που διέλυσε το ναϋδριον και ό,τι άλλο ήταν έτοιμο προς διάλυσιν –κυρίως τις μνήμες μας- στη Δ. Μακεδονία αλλά αναίμακτος (ας μην έβαζε το χέρι της η Παναγία Ζιδανιώτισσα η και Μυδραλιοφόρος καλούμενη υφ’ ημών και μόνον, και τότε θα βλέπαμε... «Μαλλιά σγουρά μαλλιά κοράκου χρώμα» τότες, τώρα άστα να πάνε... Σωτήριος Κίσσας (1948-1994) έφορος βυζαντινής αρχαιολογίας Δ.Μ. τότε όστις μετά από άρθρου το Μάκη Καραγιάννη στην Παρέμβαση αναστήλωσε το ναϋδριον ο ευλογημένος και τόσο γλήγορα κι άδικα χαμένος εκ του κόσμου τούτου. Εκτοτε θεωρούμε το ναϋδριον τόπο προσκυνήματος (το νιώθουμε δικό μας) του περιοδικού δηλαδής. Κάναμε και εσπερινά μνημόσυνα στη μνήμη Εκείνου... Στη φωτ. ο ναϊσκος αναστηλωμένος από κάποιον εσπερινό και η συνοδεία του ψαλτηρίου επί το έργον: Τάσος Κτενίδης δικηγόρος ε.α αρχιψάλτης, Αντώνης Παπαβασιλείου εκδότης Χρονικών Δ. Μακεδονίας και Τύρβεως (Γρεβενών το κλέος), Μάκης Καραγιάννης εκπαιδευτικός και συγγραφέας, Ρούσης Γαύρος εκ της ΔΕΗ. Εκτός του ενσταντανέ Αλέξανδρος Βατάλης εκ της ΔΕΗ-Λευκοπηγή και η ημετέρα αναξιότης (ωχ νάτος ο γελοίος μας αυτοοικτιρμός). «Η μνήμη επιστρέφει με λαστιχένια πέδιλα» κάπως έτσι το είπε ο Β. Βασιλικός.