Εξεφύλλιζα επισταμένως Κυριακή του Τυφλού/
γυαλιστερό περιοδικό «Ταξιδιών»/
με τραίνο στην νεοελληνική «επικράτεια /
των σημείων» και τεράτων./
Και φυσικά και με το τραίνο για τη Φλώρινα/
Απ’ του Γ. Σεφέρη το λίγο πέρασμα για Κορυτσά (1936) /
στου Κούλη Στερίκα του Κωστάκη Λούστα ζωγράφων /
του Θ. Αγγελοπούλου μούσα της ομίχλης, /
του Σακουλέβα ποταμού μελαγχολική νεράιδα/
Αλλά κυρίες κοπέλες του ρεπορτάζ δεν βρήκατε/
λέξη για το Μίμη Σουλιώτη τον μέγα ποιητή.../
Ασχετοσύνη (πιθανόν) επιπολαιότης (μάλλον)/
Ή μήπως όπως το είπε κι Αυτός:/
« Ο έρωτας είναι χάρη και αναστολή/
κι όποιος αγαπάει δεν το ξέρει/
και μη φοβάσαι τους συμπολίτες:/
μισούν μ’ ένα πάθος που μπορεί/
να τους καταστήσει αθάνατους...»/
- Λες;/
(Σημ. Η φωτ. είναι της Ολγας Δέικου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου