Λασσάνης Γεωργιος κ.λπ.

Διάβαζα στο μόλις κυκλοφορήσαν τχ. της μηνιαίας πολιτικής και πνευματικής επιθεώρησης «the books’ journal” τχ. 119 Μάιος 2021, το άρθρο του Βαγγέλη Κουμπούλη με τον τίτλο «Το 1821 στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών» στο οποίο ο σ. κάνει ένα «περίπατο» ανάμεσα από τους τάφους των ηρώων του 1821 στην ιστορία τους και όπως μεταχειρίζονται τη μνήμη αυτών οι σημερινοί νεοέλληνες. Γράφει: «Λίγο πιο πίσω από τον τάφο του Παναγή Τσαλδάρη, βρίσκεται θαμμένος ο Γεώργιος Λασσάνης, από την Κοζάνη, κάτω από το όνομα του οποίου αναφέρονται οι ιδιότητες του : «Φιλικός, Ιερολοχίτης». Δύσκολα παρατηρεί κανείς το μνήμα. Μέλος της Φιλικής Εταιρείας, προσωπικός υπασπιστής του Αλέξανδρου Υψηλάντη, έφτασε στην Ελλάδα το 1828, πολέμησε με τον Δημήτριο Υψηλάντη και μετά την ανεξαρτησία κατέλαβε διάφορα δημόσια αξιώματα έως και υπουργός». Η φράση «Δύσκολα παρατηρεί κανείς το μνήμα» δείχνει απλή εγκατάλειψη κι αυτό είναι μια αδικία Ιστορική. Ο Γ. Λασσάνης είναι ο τοπικός μας ήρωας. Μήπως ο Δήμος θα μπορούσε σε συνεργασία με το Σύλλογο Κοζανιτών Αθηνών, που φέρει και το όνομα του ήρωος, να φροντίσουν κάπως αυτόν, έτσι ώστε να μπορεί ο περιηγητής της ιστορίας να «παρατηρεί» αυτόν και δι’ αυτού την ηρωική εκδοχή της ιστορίας της Κοζάνης.