Εσκάλιζα αναμνήσεις/
εκεί που απαγορεύεται η προσέγγιση/
στην πόλη της Θεσσαλονίκης λόγου χάριν/
Πριν 6 μήνες κοντά στη Δεσπεραί /
Δίπλα στην Αρμενική εκκλησία/
μια βροχή με νότισε ως τα κόκαλα της ψυχής/
Θυμήθηκα τα "Σουπιοκόκαλα" του Μοντάλε/
«...Ο Σμπάρμπαρο, παράξενο παιδί, πολύχρωμα διπλώνει/
χαρτιά, φτιάχνει με αυτά βαρκούλες που απιθώνει/
στο βούρκο του αυλακιού ιδές τες πως κυλούν./
Νοιάσου γι' αυτόν ευγενικέ περαστικέ διαβάτη: ας κάνει/
το μπαστούνι σου να μην χαθούν/
τα εύθραυστα καράβια οδήγησ' τα σε πέτρινο λιμάνι...»/
Εύρηκα το λοιπόν έναν λεπτοφυή σελιδοδείκτη/
«ε. δ. τάκα βιβλία βασιλίσσης σοφίας 38 τηλ. 265.708»/
κι εμνήσθην εκείνο το λεπταίσθητον βιβλιοπωλείο/
της νεότητος μας, το αγαπημένο./
Επί της Βασιλίσσης Σοφίας τότε τώρα Εθνικής Αμύνης κ.λπ/
Είπα να συγκινηθώ αλλά κρατήθηκα /
ότι το μέλλον μας γεμάτο συγκινήσεις θα ‘ναι/
- Ας μη ξοδευόμαστε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου