"...κυάμους" ποιητικούς

Μίαν ημέραν του παρόντος Ιουλίου
ακριβώς την επαύριον (σήμερα δηλαδής)
που εχάλασεν κόσμος και το μπουρίνι
εκατάπιε ανθρώπους στην Χαλκιδική
επήγα στη Βιβλιοθήκη συνοδός του μικρού Μ.
Επαιζαν εκεί συγγενικά με την ανάγνωση παιχνίδια
έκαμνε δε κρύο θερμοκρασία Νοεμβρίου.
Εκάθισα αναγνώστης πειθαρχημένος
από κινητές παρενοχλήσεις λυτρωμένος
και με του Αλεξάνδρου Σούτσου 
τον «Περιπλανώμενο» επλανήθην:
«Προσκολλώντες εις τας άμμους
Ωχρόν στόμα γευθέν μόνον ξηρόν άρτον
και κυάμους...»
ποιητικούς...