χνώτο το χνώτο συνανασαίνοντας
σκέψη στη σκέψη συμπλεκόμενοι
στο ναό· η ζέστα τρυπά τα ρούχα του χειμώνα
χώνεται στο κορμί να κατακάθεται στην ψυχή.
Κάθε φορά και περισσότεροι.
Ποιός μιλάει για πίστη κ.α. λόγια παπάδων
να συνεβρεθούμε απλώς όχι εξαναγκασμένοι
αναγκεμένοι ναι, ο ένας με ή για τον άλλο.
Τα βλέμματα μόνον ίσως να σταυρώσουμε
στις ένδον όποιες προσευχές αφημένοι.
Κι’ υστερα στο δι’ ευχών και την απόλυση
με το κοινό αντίδωρο να αλληλοφαγωθούμε
Τελώνες ορισμένως
αλλά πρωτίστως Φαρισαίοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου