«Σωστά μιλήσαν οι μαντατοφόροι...», μετά 47 χρόνια

Εκείνον τον Σεπτέμβριο κάθε πρωί κοιτούσα

τον “Ελληνικό Βορρά” και την “Μακεδονία”
στα δύο καφενεία της πλατείαςς στη Λευκοπηγή,

τ’ αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων περιμένοντας.

Αλλά και εκείνο το μεσημέρι είδα στο “Βήμα”

(πως προέκυψε αλήθεια αυτή η εφημερίδα στο χωριό;)

την είδηση για το θάνατό του.

“Διαδήλωση κατά της τυραννίας η κηδεία του Σεφέρη”

Θυμήθηκα τον συμμαθητή μου στο θρανίο
της ΣΤ’ στο Βαλταδώρειο Γυμνάσιο

καθώς διάβαζε την εβδόμη έκδοση (1969) των ποιημάτων του

στα γόνατα κρυφά σε ώρες σχολικής πλήξης και ανίας

αυτήν που αγόρασα από ένα CLUB βιβλίων της Αθήνας τότε.

Πριν λίγα χρόνια πέθανε εντελώς ο Μιχάλης Καραμάνης
από τον άγιο Χαράλαμπο χωριό του αγίου Ραφαήλ,

στον κατάλογο πριν εγώ άλλ’ όχι στους και βαθμούς ως Καραγιάννης

Αλλοτε Σταθμάρχης το ΟΣΕ Σκύδρας, Νομάρχης Πέλλης κ.λπ

Τώρα κάθε που χαϊδεύω αυτήν την μονάκριβη έκδοση

χαϊδεύω και της μνήμης του τα ανακατεμένα μαλλιά

τότε που υπήρχε ακόμα «Ελεύθερη Ελλάδα»

κι όχι ένα στρώμα σάπιων φύλλων φυλών και φίλων...