Πρωινό Αυγούστου

Κι ενώ όλοι βγαίνουν εική κι ως έτυχε έξω από τα μνημόνια
βγήκα κι εγώ στο μπαλκόνι πρωινή δροσιά σε μέρα καθάρια
«Τα άνθη του κακού» μτφρ. Γ. Κεντρωτή τα ωραία δαιμόνια
εμβήκα με τα μπούνια κ.λπ. από της κεφαλής ως τα ποδάρια.

*
«Τα γεγονότα ας είναι πραγματικά εγώ τα εκλαμβάνω ως ψεύδη
Κοιτώ τον ουρανό, κι από τη μια λακούβα πέφτω σε άλλη
πλην με παρηγορεί η φωνή: «Ονειρο η ζωή είναι και καθεύδει
Μα φύλα της! Οι σσφοί στην τρέλα μόνο βρίσκουν τέτοια κάλλη!»