Ο Λύκος της Αρχαιολογικής Συλλογής Κοζάνης

                                

«Υει μεν ο Ζευς εκ δ’ οράνω μέγας

Χειμών, πεπάγασιν δ’ υδάτων ρόαι.

Χιόνι γιορτή όνι γιορ﷽﷽πατα κεκ δ' ελλασσονε σωροχωρουμε..."ως η ΕΝΟΔΙΑγλαρδιον διοικητικον κι επιστημονικόν πρβσπικόν της Αρχ. υλλογής αλλα κι άγριες φωνές

Κι εγώ ζεσταίνω τα όνειρα

Οπως φτωχοί τα κάστανα

                                       Γ. Λίκος

Ανεβαίνοντας την οδό  Δημοκρατίας (τι κοινότοπη δημοτική ανοησία για όνομαιως﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ι εστω και στιγμαυλκατεβανως την Φον Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαι κεντρικής οδού την οποία πριν λέγαν Βασιλέως Γεωργίου, μαζί με τις ιδεολογικά βλακώδεις οδούς Ειρκης﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ισοδο της Δημοτικης Βιβλιοθησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιήνης, Νίκης, Ομόνοιας, Ηρώων Πολυτεχνείου κ.λπ.κης﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ισοδο της Δημοτικης Βιβλιοθησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιρίχε) και κατεβαίνοντας την Φον Κοζάνη, διασταύρωση με  Φον Καραγιάννη, (δρόμοι καθημερινοί που αγάπησα κι ανεβοκατεβαίνω) έμφρακτη σιδερένια, ανοιχτή αυλή αρχαίων αγαλμάτων με κρατάει στιγμιαίως αλλά και διαρκώς. Ε.﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽σιαστ η αγρύν) παρουσ ιο επησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιίναι η Αρχαιολογική Συλλογή

Κοζάνης  που οσημέραι ετοιμάζεται ν’ ανοίξει, για πρώτη φολολο ﷽﷽﷽﷽﷽ πισημα  παρους γραβατωμ επησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιρά.﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽σιαστ η αγρύν) παρουσ ιο επησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαι ολοκληρωμένα. Οταν δηλαδής θα αποφασίσει, δεν ξέρω ποιό επίσημον πρόσωπο, να έλθει δια το εγκαίνιόν της, ό﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ααδιότι όλα αυτά τα δημόσια πανηγύρια απαιτούν (επαιτούν μάλλον) παρουσία γραβατωμένου ή και αγράβατου κυβερνητιστή.

          Κοιτώ μια αρχαία λάρνακα.

         Την έχω στη μνήμη από τον παλιό καιρό. νια

﷽﷽﷽﷽﷽ς Δημ. Βιβλιοθτος ευ    

         Τη γνωρίζω θέλω να πω από τα γυμνασιακά χκης﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ισοδο της Δημοτικης Βιβλιοθησμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιρόνια όταν στην είσοδο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης κάτω από το  Δημαρχείονά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽υς πάρουν για τη δουλειεωφορσμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαι την καθόμασταν και μάζευε τις γόπες των τακτικών «μελετηρών» ή και σκασιαρχούντων μαθητοθαμώνων του ά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽υς πάρουν για τη δουλειεωφορσμοςνα ν Κζναης διασταυρωση με  Φον καργαιχώρου (διετέλεσα παρόμοιος κι εδανειζόμουν εκεί την 3τομον Ποιητική Ανθολογία του Μιχ. Περάνθηά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ τον αλησμόνητοβλιοθηο εργοστ' από τον αλησμόνητο Βασίλη Σαμπανόπουλο που διαπορών μου νιωθα οροσμενως α καταλαβαις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμ έλεγε: «τα καταλαβαίνεις όλα αυτά;» Φυσικά όχι, αλλά τα ένιωθα ορισμένως με τις δυνατότητες πρόσληψης εκείνων των χονων﷽﷽﷽﷽﷽﷽ν εκειχ. Περλαβαις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμρόνων. Αλλά κι εκείνους τους εργατικούς που περίμεναν στη ζέστα της Βιβλιοθήκης να ‘ρθουν τα λεωφορεία της ΛΙΠΤΟΛ - να τους πάρουν για το εργοστάσιο. Οι πιό παλιοί «πελάτες» της βιβλιοθήκης τη λέγαν «Ποτίστρα». Θα πει κανείς πως ήταν μια φιλολογική μεταφορά από μη φιλολόγια ακόμα νεαρά όντα, κάποια από τα οποία, όμως, έλαβαν αργοτερότερον φιλολογικόν καιρόν ον.﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽α απο τα οποια ελαβνα αργοτεροντερον φιλολογικκαι κατάρτιση λαμπράν.

         Είχε μια σημασία μου﷽﷽﷽﷽﷽﷽νήμη αποσμόνητοβλιοθηο εργοστ' η παρονομασία της λάρνακος μου﷽﷽﷽﷽﷽﷽νήμη αποσμόνητοβλιοθηο εργοστ'. Ο βιβλιοχώρος κάτω από το Δημαρχείον "ια ις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμκαι δίπλα από τα δημοτικά αφοδευτήρια "ια ις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμ «επότιζεν» με γνώσεις τους χρήστες του, πην ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ασει ξυριστικδες απο τις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμαυτούς που δεν περιέκοβαν σελίδες από τις μεγάλες εγκυκλοπαίδειες κι εφημερίδες· πην ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ασει ξυριστικδες απο τις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμπολλά χπην ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ασει ξυριστικδες απο τις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμρόνια μετά εξέταζα εκ του αρμοδίου σύνεγγυς με λύπην τέτοιες επεμβάσεις με ξυριστικές λεπίδες και ανήλικα μαχαίρια.

         Ομως υπάρχει και η ιστορία επί της αρχαιολογικής μας «μικροπραγματείας». Η λάρναξ βρέθηκε στην κοινότητα προν τον πολεμο ε Περλαβαις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμ Βέντσι ή Βάρσια νυν Κέντρον Γρεβενών πριν τον πόλεμο. Οι γεωργοί και κτηνοτιναι η λαρναξριοχε Περλαβαις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμρόφοι της εποχής ιναι η λαρναξριοχε Περλαβαις μεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμκαι της περιοχής είδαν  ότι καλόν είναι η λάρναξ να χρησιμοποιηθεί δια τας ανάγκας τους. Την τοποθέτησαν στο κέντρον του χωριού ή κάπου εκεί τέλος πάντων, τρύπησαν το κάτω μέρος της έκαμαν ένα μικρόν﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽εφτανα να πιογαιδειζαν νερεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμρό αυλάκι στο άνω της χείλος και τη γέμιζαν νερό. Εκεί επότιζαν τα μεγάλα ζώα τους βόδια, γελάδια, μουλάρια, γαρ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽λούςο μανϊδούρια, άλογα – τα μικρά πρόβατα α . ς﷽﷽﷽﷽﷽αν μες πουδάρους κι αλ νερεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμγίδια κατσίκια και σκυλιά δεν έφταναν να πιούνε ν﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽εφτανα να πιογαιδειζαν νερεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμνερό απ' αυτήν κι όποιο το επιχειρούσε, συνήθως τα ατίθασα γίδια, α . ς﷽﷽﷽﷽﷽αν μες πουδάρους κι αλ νερεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμέπεφταν μέσα . ς﷽﷽﷽﷽﷽αν μες πουδάρους κι αλ νερεγαλες εγκυκλοπαιδειες κι εφηεμα. Ηταν δηλ. μια εν χρήσει «Ποτίστρα» μεγάλων οικόσιτων ζώων.

         Επί του αρχαιολογικού επιστημονικού τώρα αντιγράφω την περιγραφήν της λάρνακος από τις αρχαιολογικές  δημσιευσεις.:

         «Μεγάλη μαρμάρινη παραλληλεπίπεδη μονολιθική σαρκοφάγος, ελλιπής σε μερικά σημεία, χωρίς το κάλυμά της, Ανάγλυφα κομμάτια κατά μήκους του χείλους και της βάσης. Ανάγλυφες παραστάσεις σε δύο μόνον από τις τέσσερις πλευρές: Βελλερεφπρου﷽﷽﷽﷽﷽﷽ες με καρακασεις σε δ.όντου σε Πήγασο εναντίον Χίμαρας και πάνω από αυτόν ιπτάμενης σφίγγας, στη στενή πλευρά· στη μακριά πλευρά, ανάμεσα σε ανάγλυφες ανθεμωτές παραστάδες με κατακόρυφες γλυφές (τα πόδια της κλίνης) δύο σκηνές κυνηγιού: αριστερά κάπρου και δεξιά ελάφου. Στο κάτω μέρος της αριστερής παραστάδας, ανάγλυφη παράσταση παιδιού...»

         Παράσταση μικρού με το όνομα Λύκος, λέει γράφει δηλαδή.

         Τι να ήταν άραγε αυτός ο μικρός όμως που οι ονομαστοί αρχαιολόγοι δεν το διευκρινίζουν. Στο χέρι του κρατάει κάτι σαν πινακίδιον ή κεραμιδικόν της εποχής ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ α ρμταος του αλλωστε γιατ υπογραφχήςχής που είχε ρόλο χαρτιού. Γιατί να μην είναι όμως ο καλλιτους﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ρνακος Το ονμα Λυκος σε αρχεουσικέχνης (όπως μου εσφύριξεν κάποιος «εμπαθής» (παθιασμένος δηλονότι περί αυτών της υπηρεσίας μη παρεξηγηθώμεν) που έγλυψεν τα σχέδια και τη λάρνακα (ποτίστρα) κι έβαλεέβαλε﷽﷽﷽﷽﷽γραφή του έτσι προςικαρικα την ανάγλυπτη υπογραφή του έτσι προς διαιώνησιν του πράγματός, γιατί να έναι ανυπόγραφον το έργο άλλωστε; Το όνομα Λύκος σε αρχαίους αγαλματοποιούς δεν υφίσταται με μια πρώτη αναζήτηση. Υπάρχει όμως περιθώριο  αναζήτησής του...

         ΥΓ. Ανήμερα εορτής της αγίας Αννης (9^η Δεκεμβρίου) Παρασκευή η αυλή των τοπικών αρχαίων θαυμάτων ανοίγει κι ανοίγεται στους πολίτες. Τους περιμένει το εγκάρδιον διοικητικόν κι επιστημονικόν προσωπικόν της Αρχ. Συλλογής αλλά κι οι δυτικομακεδόνισσες ελάσσονες θεότητες, όπως η ΕΝΟΔΙΑ θεότης των σκολιών δρόμων, των μονοπατιών των σταυροδρομιών. Αλλωστε «Στα σκοτεινά πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε...»