Τότες ήρθε
ο καλόγερος· σκουφί, κοντόρασο, πέτσινη ζώνη,
κι έπιασε
να πλουμίζει την κολόκα.
Άρχισε απ’
το λαιμό: φοινικιές, λέπια, και δαχτυλίδια.
έβαλε τον
παραυλακιστή, τον παραζυγιαστή, τον παραμυλωνά,
και τον κατάλαλο·
έβαλε την
αποστρέφουσα τα νήπια και την αποκαλόγρια·
και στην
άκρη, σχεδόν απόκρυφο, τ’ ακοίμητο σκουλήκι.
Γ.Σ. (Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ’)
***
Ωριμη πλέον η δυτικομακεδόνα κολοκύνθη
πριν λίγο πρασίνη
λυγερόκορμος και τρυφερή
Όμως ως ήδη
εσπόριασεν κι εν γένει εμεγαλύνθη
Δεν τρώγεται τηγανητή, μείγμα
τουρλού ή βραστερή
Ει μη μόνο
θροφή για κατοικίδια με ουράς μεγάλας
κι ως χρονομετρητής
ανίας τα σπόρια της με άλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου