Στα
μέσα του μηνός Σεπτεμβρίου ε.ε., αφίχθη στην πόλη της Κζνς (θεόσωστη την
ονομάζει πάντα ο Κύριος Δεσπότης) η Παναγία Μυρτιδιώτισσα, σε μεγάλη εικόνα –θαυματουργός
εννοείται- και φυσικά δεν νοείται περιήγηση στον κόσμο μη
θαυματουργής εικόνας,
κι όποιος διαφωνεί περί της υπάρξεως θαυματουργών και μη, ας θυμηθεί τα του
αγίου Ορους και τον εις την εικόνα του Αξιον Εστι δεκάλεπτον μονόλογον. Φυλάσσεται
στην Πύλο της οποίας είναι πολιούχος, έργο αγνώστου καλλιτέχνου του 15ου
αι. αλλά κατάγεται από τη νήσο, αφού εκεί βρέθηκε, των
Κυθήρων.
Κατέλυσε για μια εβδομάδα στο ναό των
αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και επροσκυνείτο νυχθημερόν από τους πιστούς με
λειτουργίες, εσπερινούς, παρακλήσεις, ολονυκτίες κ.λπ. Η εικόνα φέρει αυτό το
προσωνύμιον διότι ένας βοσκός τη βρήκε μέσα σε μυρτιές. Λέει το ιστορικόν της
ευρέσεως – παρόμοιες αφηγήσεις με συγκινούν ιδιαιτέρως- πως: στις 24 Σεπτεμβρίου,
40 μέρες μετά την κοίμηση της Θεοτόκου εμφανίστηκε στον εν λόγω βοσκό και του είπε
να ψάξει για την εικόνα που είχε έρ θει σε κείνο το μέρ ος πολλά χ ρόνια πριν.
Ο βοσκ ός έπεσαι χαμαί γεμάτος δέος όταν δε
σηκώθηκε γύρισε και είδε την εικόνα στα κλαδιά μιας μυρτιάς, κ.λπ. κ.λπ. θαυμαστά
και θαυματουργικά. Κάπως έτσι ευρίσκονται στην Ορθοδοξία τα οστά και οι εικόνες
αγίων (η εικόνα της Παναγίας έχει τα πρωτεία ούτως ή άλλως σ’ αυτές τις ανευρέσεις
εξ ου και τ’ αναρίθμητα τοπωνυμικοαγιοτικά της επίθετα). Ακολουθούν αυτών των
ευρ έσεων
ναοί , προσκυνήματα, προσκυνητάρια, πανηγύρια, κόσμος και ντουνιάς εν απελπισία
ή απλή απλώς εν Χριστώ απορία. Η εικών συνεορτάζεται μετά του οσίου Πατρός
Κόπριου ο οποίος εγεννήθη εις μίαν κοπρ ιάν ευρισκομένη έξωθεν του μοναστηρίου
Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, όπως γράφει ο Συναξαριστής. Την αυτή ημέρα
εορτάζουν οι κυρίες και δεσποινίδες που φέρουν το ωραιότατον όνομα Μυρτώ ή
Μυρσίνη.
Κάπως έτσι βρέθηκαν και στη Μυτιλήνη τα
οστά του αγίου Ραφαήλ, γεγονός που περιέγραψεν ο κ. Θανάσης Βαλτινός στο
διήγημά του «Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν». Την ύπαρξιν όμως, αυτού του
αγίου αμφισβητεί σφόδρα σε βιβλίον της η Ηγουμένη Μαγδαλήνη.
- Και τι έγινε;
Τέλος πάντων.
Πριν ένα χρόνο κυκλοφόρησε από τις εκδ όσεις Παρρησία
ένα βιβλίο του Π. Β. Πάσχου, το 113ον στη σειρά των
δημοσιευμάτων του, με τον τίτλο «Παναγιά Μυρτιδιώτισσα» κι άλλα διηγήματα.
Επίκαιρον δι’ ημάς εδώ, αφού ο τίτλος και ένα εκ των διηγημάτων του έχει σχέ ση με την
αφιχθείσα εικόνα με την οποία ηυλογήθημεν κανονικά ως πόλη. Περιλαμβάνει 28
μικρά έως και μέσης έκτασης διηγήματα και διηγήσεις αλιευμένες από το γνωστό κύκλο των
ενδιαφερόντων του σ. τη θρησκευτική ζωή, τις χωρικές (Λευκοπηγ ής)
μνήμες και διηγήσεις τις οποίες μεταπλάθει, τον κ
όσμο των αγίων και των αθλητών της πίστης
κ. α γλυκά κι ωραία ενθυμήματα τα οποία γλαφυρά αφηγείται. Είναι σαν να έχεις
δίπλα σου τον σ. -κι είναι δεινός περί
του αφηγείσθαι- και τον ακούς με καταλυτική χαλαρωτική προσοχή. Κάπου κάπου
τραβάς και μια ένδον προσευχή από τα θαυμάσια που ακούς τα οποία σε μεταφέρουν
(και σε μεταφέρει) στους κόσμους και τις εποχές του άλλοτε, μέσα στους οποίους ίσως βρίσκεις κάτι και
για τον εαυτό σου, το οποίο άκουσες, διάβασες σπέρματι και το νιώθεις πλέον βίωμά
σου από τη δύναμη της διήγησης-αφήγησης.
Στο ομότιτλο διήγημα ο σ. ε ίναι στα Κύθηρα, νήσος καταγωγής της συζύγου του Βασιλικής
όπου παραθερίζουν κατ’ έτος λίγο πριν ανέβουν, τον Αύγουστο με τις Παρακλήσεις
στην γενέθλιον Λευκοπηγή δια το β’ ημίχρονον των διακοπών, κι ακούει, μαζί με
την παρέα του, τον καπετάν Μανώλη (πως αλλιώς θα λεγόταν ο καπετάνιος άλλωστε; )
να
αφηγείται θαλασσινές περιπέτειες αλλά και μία ξηράς και δη πολεμικήν του
εμφύλιου καιρού.
Τω και ρώ, λοιπόν, εκείνω (του Εμφυλίου)
μια μέρα που βάδιζε στο λιμάνι του νησιού του βρήκε ένα χαρτάκι, φύλλο φτερό
στον άνεμο, με την εικόνα της Παναγίας της Μρτδτσσς. Το πήρε και το φύλαξε με
ευλάβεια επί στήθους του. Οταν τον πήραν στρατιώτη, η μονάδα του βρισκόταν στην περιοχή της Κο ζάνης, κοντά στο όρος Βέρμιον
κι ήταν σε μάχη με τους εκεί αντάρτες. Σε ένα κρίσιμο γύρισμα κι ενώ θεωρούσε
τον εαυτό του εντελώς χαμένο τον διέσωσε, με τη βοήθειά της, η ασήμαντη αυτή εικόνα
της Παναγίας που έφερε συνεχώς πάνω του, όπως φέρουμε τα δελτία ταυτότητος, τα
διπλώματα και τα φυλαχτά.
Διηγ ήματα, διηγήσεις φανταστικές,
πραγματικ ές! Τι σημασία έχει; Πα ρόμοιες καταστάσεις έχουν να
ελπίζουν και να διηγούνται πολλοί. Ποιός μπορεί ν’ αφαιρέσει δια του τρέχοντος ορθολογισμού
την παραμυθίαν της πίστης και την αδημονία του θαύματος στον κάθε καλής πίστεως
και θελήσεως ενθεοάθεο.
Παρέκβαση. Στο διήγημα σταματώ σε μια
φράση του Π.Β.Π: «Ο καπετάνιος, ξυπόλυτος και αξούριστος, μοσκοβολούσε αρμύρα
και θάλασσα. Ο Κόντογλου θα το έ λεγε «μισός ψάρι, μισός άνθρωπος". Η φράση του Κντγλ είναι προσφιλής στην εικαστική
αφήγηση του ζωγράφου Κ. Ντιό όστις με
ιδιαίτερη δεξιοτεχνία διεξέρχεται το θέμα αυτό ζωγραφίζων κάτι Γοργόνους
κυρίους αορίστου ψυχικής συνθέσεως.
Αυτά τα ολίγα ή και πολλά με α φορμή την αγία επίσκεψη. Ολη τη
βδομάδα που ήταν εδώ δεν πέρασα από το ναό. Ο μικρός Μρς, δυό μέρες πριν τη φυγή της, παρέστη
στο Ευχέλαιον που διαβάστηκε και λαδώθηκε (εχρ ίσθη δηλονότι) δεόντως, ενώ ο μεγάλος Μρς απλώς εσταυροκοπήθη, το βράδυ που περνούσαμε
εποχούμενοι δίπλα από την εκκλησία ασκούντες το διακόνημα της διανομής δια
χειρός της «Πα ρέμβασης» (ως άρτος αναγνώσεως κι ουχί αντίδωρον ελλείψει
λειτουργίας, στους ευλαβείς συνδρομητάς της, αρωγούς οικονομικά του εκδοτικού πρ άγματος,
οι οποίοι συμβάλλουν καθοριστικά στην έκδοσίν της), αλλά και στους ανευλαβείς κι
αδιαφορούντες περί αυτού, αναγνώστες της. Ενιωσα κάπως. Το πρωί της αναχώρησης δεν
ε ίχε αρχίσει η λειτουργία, του
όρθρου ήδη εν εξελίξει, 5-6 γραϊδια ήταν μόνον κι ο ψάλτης, πέρασα από κει σαν κάπως
παράνομος δια τα ...περαιτέρω .
- Αλλά πιάνεται έτσι;
ΥΓ 1. Σας γνωρίζουμε πως η επί δεκάλεπτον
απομόνωση του Αξιοτίμου Αρχηγού της Αντιπολιτεύσεως (ΑΑτΑ) με την εικόνα του
Αξιον Εστί στο ναό του Πρωτάτου στο αγι κάθε επισκέπτη να καθαρίσει και μερικά στασίδια.
Οσοι πέρασαν από κει γνωρίζουν και μπορεί να το μαρτυρήσουν. ώνυμον Ορος δεν ε ίχε καμιά σχέση με ό,τι
εγράφει. Αφού πας εις που εισέρχεται εκεί υφίσταται την ...επίθεσιν του υπεύθυνου
δια την τάξιν και την καθαριότητα, μοναχού όστις υποχρεώνει, κατ’ έθιμον πλέον,
ΥΓ2
Σε όλη την Ορθόδοξη επικράτεια του νεοελληνικού έθνους υπάρχουν πολλές εικόνες της Παναγίας θαυματουργές οι οποίες σε
κρίσιμους καιρούς βοήθησαν το Γένος, καλή ώρα όπως η Π. η Μρτδτσσ. Μήπως η κυρία
Ιερά Σύνοδος μπορεί να τις συνάξει όλες σε μια μεγάλη
Παράκληση (στο Ολυμπιακό στάδιο ας πούμε) προς βοήθησιν του έθνους μας να ξεπεράσουμε
την κρίση και να επανέλθουμε στα οικονομικά πεδία και κλέη μας τα προ του 2009,
διότι όλα τ’ άλλα είναι μύγες παχιές του Αύγουστου που πέρασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου