ΒΑΛΘΗΚΑΝ ΝΑ ΚΑΨΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ
ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΚΟΖΑΝΗΣ
Πυρομανείς ένας, περισσότεροι, εδώ και λίγες μέρες, φαντομάδες της φωτιάς, περιφέρονται στο περιαστικό πράσινο της πόλεως, δασάκι του αγίου Νικάνορα, στο Κουρί, στο λόφο του αγίου Θωμά, στον αη Σαράντη, χτυπούν βάζοντας φωτιά και φεύγουν. Τους ακολουθούν ανεπιτυχώς μέχρι σήμερα, αλλά τις φωτιές επιτυχώς, τα όργανα ασφαλείας και κατάσβεσης. Πολλές μικρές εστίες άναψαν τις τελευταίες μέρες που η άπνοια ευτυχώς, είχε καταλυτικά αποτελέσματα στην μη εξάπλωση της φωτιάς και τον αφανισμό του ελάχιστου πράσινου της Κοζάνης. Οι πυρομανείς, ίσως και να έχουν επισημανθεί από την ασφάλεια και να παρακολουθούνται δια την αυτόφωρη σύλληψη. Ομως η εύνοια του καιρού μπορεί και να μη συνεχιστεί και ν’ αρχίσουν αέρηδες, που μπορεί να οδηγήσουν σε παρανάλωμα, τον μικρό πνεύμονα που μας περιβάλλει. Η καθημερινή περιπολία στα επίμαχα δασύλλια, η μόνιμη παρακολούθηση του λεκανοπεδίου από το υψηλότερο σημείο της Κοζάνης, τον Αη-λια, η αυτόβουλη λαϊκή παρουσία των πολιτών σ’ αυτά τα μέρη, ίσως προφυλάξουν τα δέντρα.
Το τελευταίο κρούσμα ήταν στο άλσος του λόφου του αγίου Θωμά, κοντά στην εκκλησία, παραμονή της αγίας Μαρίνας, που έφερε στη μνήμη μια άλλη παραμονή της αυτής αγίας, πριν χρόνια, όταν κάηκε ο άγιος Δημήτριος. Ευτυχώς πρόλαβαν το κακό με λίγες απώλειες δέντρων κι ευτυχώς δεν φυσούσε αέρας, που θα σήκωνε τα πανιά των πυρο-ηλίθιων· διαφορετικά θα λέγαμε μοιρολατρικά ότι λένε οι ηττημένοι όλων των εποχών του ποδοσφαίρου, θέλοντας να καλύψουν την ανικανότητά τους: “Είχαν τον αέρα οι αντίπαλοι”. Προς το παρόν με τις φωτιές στην Κοζάνη ο αέρας παίζει αντικειμενικά, απέχοντας.
Παλιότερα στα χωριά με τις πυρκαγιές χτυπούσαν άγρια οι καμπάνες, που ξεσήκωναν στο πόδι τους συγχωριανούς. Σήμερα στην πόλη οι σειρήνες της Πυροσβεστικής ελάχιστους συγκινούν, καθώς το σαράκι του ατομισμού, του ας πάει άλλος, ας πάει η πυροσβεστική, το Δασαρχείο, ο Δήμος είναι, αλίμονο μια συνθήκη το αυτό επικίνδυνη με τον πυρομανή σε συνθήκες ανέμου.
Το φορτίο της λαϊκής αμέλειας και της ασύγγνωστης αδιαφορίας μας είναι δυστυχώς ασήκωτο.
Β.Π.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου