Εφημερεύουσες φαρμακείες
Μηδείς ανώνυμος υβριστής
εισίτω (επώνυμοι όμως γίνονται δεκτοί)


Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

"Να επισκεπόμαστε τους επιζώντες ποιητές"



Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές
αν μάλιστα τυχαίνει να μένουμε στην ίδια πόλη
να τους βλέπουμε που και που
γιατί εκεί που ζούμε ήσυχοι
βέβαιοι πως ζούνε κι αυτοί - ξεχασμένοι έστω -
εκεί έρχεται το μαντάτο τους.

Οι καλοί ποιητές μας φεύγουνε μια μέρα
όχι γιατί πεθαίνουνε
από έμφραγμα ή από καρκίνο
αλλά γιατί φυτρώνουνε στα βλέφαρά τους
λουλούδια τρομερά.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Περί Μ. Γλέζου συνέχεια


Οπως όλοι οι ματαιόδοξοι της σήμερον διατηρώ στον κόσμο της μπλοκόσφαιρας (εκεί άλλωστε διεξάγεται πλέον ο μόνος δημόσιος, αδέσμευτος, κι ελεύθερος –ακόμα κι από ανελεύθερους κι ανεγκέφαλους- διάλογος) ένα οιονεί ηλεκτρονικό  περιοδικό (δε μου φτάνει η έντυπη Παρέμβαση 25+2 χρόνια τώρα) στο οποίο αναρτώ (σποραδικά) τις αδολεσχίες μου επί το πλείστον· άλλοτε τις επιθυμίες κι άλλοτε πάλι της πικρολογίες μου.
         Ετσι στην είδηση «Ο Μανώλης Γλέζος στην Κοζάνη» συμπλήρωσε η, ας πούμε, «εξυπνάδα» μου τη φράση:
          - Και τι μ’ αυτό;
         Το «Και τι μ’ αυτό» είναι μια αφοπλιστική κοινή έκφραση που διαλύει εν επιγνώσει κάθε σοβαρότητα και σοβαροφάνεια, όμως έχει και μιαν υψηλή ποιητική αξία μετά την χρησιμοποίησή της από τον μέγιστο ποιητή Ο. Μ. Γέητς στο ομότιτλο ποίημά του με το οποίο κατέλυε  και κονιορτοποιούσε κάθε παραλλαγή της ανθρώπινης ματαιότητας που είτε μας συνέχει είτε μας συντρέχει.
         - Και τι μ’ αυτό το λοιπόν που ο Μ. Γλέζος είναι στην Κοζάνη;

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Ο Μανώλης Γλέζος στην Κοζάνη - Και τι μ' αυτό;*


Η Δημοτική κίνηση «Κοζάνη τόπος να ζεις»
το λογοτεχνικό περιοδικό Παρέμβαση
και το Συνεταιριστικό βιβλιοπωλείο Κοζάνης
σας  προσκαλούν
στην παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Γλέζου
«Εθνική Αντίσταση 1940-1945»
Με το συγγραφέα συνομιλεί ο Β. Π. Καραγιάννης
Λαογραφικό Μουσείο Κοζάνης
Παρασκευή, 20 Μαΐου 2011 ώρα 8 το βράδυ

* και μόνον δια το ό,τι διαλάμπει την σήμερον στην πολιτική μας αθλιότητα 
ως αδάμας εις ρύγχος χοίρου θα είμαστε εκεί

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Περί πανεπιστημιακού όνου σανός



Κύριε διευθυντά*

         Επειδή ο ποιητής κι έγκριτος διδάσκων τη λογοτεχνία στο Φλωρίνησι, μήπως και κοσμήτωρ της Παιδαγωγικής σχολής του -δεν θυμάμαι καλά- ελλογιμώτατος Μίμης Σουλιώτης  με αναφέρει κάπως στον διαξιφισμόν του (1) με την απερχόμενη (λακτισθείσα άραγε;) Π.Δ.Ε/ ΠΔΜ (το δεύτερο δεν δηλοί “Προσωρινή  Δημοκρατία της Μακεδονίας” αλλά Πανεπιστήμιον  Δυτικής Μακεδονίας ) ερχόμενος ακάλεστος ως ο δημοτικός ήρωας Λάπας, εις επικουρίαν (auxiliun-ii) όχι αυτού τούτου, αλλά της αληθινής αλήθειας (κατά Γ. Σκαρίμπαν).
          Δηλώνω, προς γνώσιν και δια τας νομίμους συνεπείας,  για να μη πω ορκίζομαι κιόλας,  ότι ο εν λόγω άριστος ποιητής και δεινός, φιλοπαίγμων σχολιοχλευαστής, υπήρξε αείποτε φίλος (2) της “Πόλης των παλαιών βιβλίων και της πόλης των νέων χωρικών” άρα και κάθε πνευματικής πτυχής, εδαφικής ή κοινωνικής προεξοχής της, όπως είναι και η περιοχή όπου και διεξάγεται ο θρυλικός φανός της Σκρ’κας. Το τοπωνύμιον  Σλαβιστί ή Αλβανιστί  σημαίνει βραχώδης τόπος κατά τον ιστορικόν της πόλεως Π. Λιούφη.
        
                                    Μεθ’ υπολήψεως
                                    Β.Π. Καραγιάννης

ΥΓ. 1 Εν τω μεταξύ δεν καταλαβαίνω περί ποίου όνου και σκιάς ερίζουν περικοσμίως. Αν η σκιά κι ο όνος είναι το υπό διάλυσιν  Π.Δ.Μ. τότε δικαίως ενθυμούμαι, όχι επιτυχώς, το δίστιχον του ποιητού της Α’ Αθηναϊκής Σχολής (κι αυτόν δεν τον θυμάμαι, τι έπαθα τελικά;) που έγραφε περίπου έτσι:
               ...Δαβερτώνος  Δαβερτώνος
κι ηχώ μου απαντούσε: όνος όνος όνος.

ΥΓ, 2. Απορώ πως δεν τον περίλαβαν δια βράβευσίν του, οι διαμοιράζοντας βραβεία δίκην δημοσίου σανού, την μεθαύριον μαζί με τους άλλους έγκριτους δυτικομακεδόνες, οι οποίοι φυσικά γνωρίζουν καλώς το Δαντικόν: «Την πάσα ελπίδα αφήστε πίσω όσοι την πύλη αυτή περνάτε...»

* Ο διάλογος γίνεται στο Kozan.gr

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

"Και περνούσαν και περνούσανε τα τραμ, ταραταταμ..."





Περνά ο Στρατός των νεοελλήνων φρουρός
κι η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ των ημετέρων συνδικαλιστών
η ΚΝΕ ως άγρια ταξικός τιμωρός
κι η Σέχτα των κοινωνικών υλι(η)στών...

Καμαρωτά περνούν κλπ.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

"Ανθη της πέτρας" στο Μπούρινο



 
Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα
με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες
γυαλίζοντας στ' αργό ψιχάλισμα,
άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες
που ήρθαν όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν
που μ' άφησαν να τις αγγίξω ύστερ' απ' τη σιωπή
μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια.
(Γ.Σεφέρης)

Οι φωτογραφίες είναι του Αλέξανδρου Βτλ. και τραβήχτηκαν ανήμερα της Μ. Παρασκευής