Το ΚΕΝΤΡΙ και η ΚΡΟΣΤΑΝΔΗ

Ο πεζόδρομος στενός στη Δ. Γούναρη στο ύψος του βιβλιοπωλείου ΚΕΝΤΡΙ και του ερειπωμένου Διοικητηρίου του Γαλερίου. Ο κυρ’ Αντώνης (...πάει καιρός κι από Κατερίνη κάθε πρωί με τον Προαστικό εκεί) διευθυντής της 2Χ3 γλυκείας φωλεάς βιβλίων και περιοδικών,
μετά από τηλεφωνική συνεννόηση με τον εκδότη του ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΥ περιοδικού Κ. Δεσποινιάδη μου χαρίζει -κατόπιν αιτήματός μου φυσικά- την ΚΡΟΣΤΑΝΔΗ του Αρη Αλεξάνδρου που κυκλοφορεί στις εκδόσεις του. Να ‘ναι ευλογημένο. 
Λοιπόν. Τη «Νεολιθική Νυχτωδία στην Κροστάνδη” του Ν. Καρούζου πρωτοδιάβασα αν καλά θυμάμαι στη “Σπείρα”. Το νυν βιβλίο του Αρ. Αλ. το αδιαφόρισα όταν πρωτοκυκλοφόρησε άνευ του ονόματος του συγγραφέα. Τώρα ένα πρώτο γρήγορο ξεφύλλισμα επί του ορθίως και στο σταθμό των υπεραστικών. Λιγοστοί τώρα οι Σύροι. Ο μεταφραστής είδα να αναφέρει τους κατοίκους της εξεγερμένης πόλης κάπως λαϊκά ως “Κροστανδιώτες”. Θυμήθηκα τον ομοιοκαταληκτούντα επιχώριο λόγο, των παλαιών ημερών δυτικομακεδόνων, όταν πήγαιναν στην Εκθεση Θεσσαλονίκης θορυβούντες ιδιαιτέρως: “ Αξα λάβα είδα κόσμο βγαίνω έξω: Βογατσιώτες”. Το μνημονεύει ο παλιός λογοτέχνης της Κοζάνης Κ. Τσιτσελίκης. “Αξα (άκουσα) λάβα” λοιπόν! Χλαλοή. Βουητό. Γεμάτο λάβα το σήμερα κυρίως από θορυβούντα χαλκεία και αλαλάζοντα κύμβαλα· και δεν προβλέπεται ούτε μια μικρή Κροστάνδη έτσι για την τιμή των αόπλων.
Από το πρωινό σκηνικό της οδού πέρασε φευγαλέα η Nastasia Filippovna αλλά αυτή ήταν από άλλο προεπαναστατικό καιρό και συναρπαστικό μυθιστόρημα...