Σήμερα έσωσα (έτσι ακριβώς, έσωσα) με τη βοήθεια καλοπροαίρετων ανθρώπων της τοπικής διοίκησης (αντιδήμαρχος πολεοδομίας και υπάλληλοι της υπηρεσίας του) 5 δέντρα που
περιέζωναν την οικοδομή μας εδώ και 30 χρόνια, από τους εχθρούς τους (μου) Ανω-Κάτω μου που θέλαν να τα κόψουν. Μάλιστα είχαν βγάλει και άδεια περί αυτού. Ημουν μοναχικά μόνος! Αλλά γιατί δεν νιώθω ευχαριστημένος μετά απ’ αυτό; Μήπως γιατί είμαι βέβαιος πως οι Ανω- Κάτω μου θα επανέλθουν με δολιοφθορά επί των ριζών των δέντρων -ήδη αυτή επιχειρήθηκε το καλοκαίρι- ή επειδή μου πάει καλύτερα από τη μελαγχολία του νικητή η λύπη του ηττημένου.
- Ετσι μου ‘ρχεται να τους ζητήσω συγνώμη...
περιέζωναν την οικοδομή μας εδώ και 30 χρόνια, από τους εχθρούς τους (μου) Ανω-Κάτω μου που θέλαν να τα κόψουν. Μάλιστα είχαν βγάλει και άδεια περί αυτού. Ημουν μοναχικά μόνος! Αλλά γιατί δεν νιώθω ευχαριστημένος μετά απ’ αυτό; Μήπως γιατί είμαι βέβαιος πως οι Ανω- Κάτω μου θα επανέλθουν με δολιοφθορά επί των ριζών των δέντρων -ήδη αυτή επιχειρήθηκε το καλοκαίρι- ή επειδή μου πάει καλύτερα από τη μελαγχολία του νικητή η λύπη του ηττημένου.
- Ετσι μου ‘ρχεται να τους ζητήσω συγνώμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου