Η 1η των Χαιρετισμών

Μια Παρασκευή των Χαιρετισμών πηγαίνω πάντα στο ναό αγίου Γεωργίου του στρατοπέδου Μακεδονομάχων (σε λίγο θα το μετονομάσουν «ΑνωGornoΜάχων») που έδρευε το ΑΣΣ, τώρα δε γνωρίζω τι τίτλο φέρει αυτό μετά τη στρατιωτική του αφυδάτωση. Δυό υψηλόφρονες στην κυριολεξία και μεταφορικά ψάλτες του Αθανάσιος Καρανάνος και Βασίλης Κωτούλας διεξέρχονταν άψογα τον Κανόνα των Χαιρετισμών και τα άλλα, χωρίς να παρενοχλούνται από ψαλτικά παράσιτα που συνήθως περιβομβούν στα αναλόγια και ωσάν άγανα μπαίνουν στο μελωδικό σώμα. Στην αυτή θέση δίπλα από το παράθυρο για την απαραίτητη διαφυγή προς το κάθυγρο απόψε βράδυ.
Ποιά ομορφιά σε παραπλάνησε
και σ’ όμορφη νύχτα μπαίνεις...
Μια αγία Φωτεινή (η Σαμαρείτιδα που εορτάζει 26 Φεβρουαρίου) στην κόχη του παραθύρου να αγκαλιάζει σχεδόν ένα μικρό Μέγα Βασίλειο εικονικά.
«Την ωραιότητα...» και είτα η απόλυσις...