Περί παπά

Πριν χ γεματα. Φυσικα καλια εμγιαλομενου νερολ παπν ταχυδακρυλουργ'ρόνια ευρεθείς στην Αθήνα κάπου στο Θησείο, από κάτω οι ράγες του Ηλεκτρικού, νύχτα ήταν, κόσμος πολύς κι έπεσα θύμα Παπατζή κανονικού. Στην αρχή εννοείται κέρδιζα μικρά ποσά. Δίπλα μου αβανταδόροι διάφοροι, αλλά  εγώ αθωότερος κότας, δεν ήξερα τους τρόπους τους. Οταν ήρθε η ώρα για τα μεγάλα χαρτονομίσματα των 100 ευρώ, τα γεματα. Φυσικα καλια εμγιαλομενου νερολ παπν ταχυδακρυλουργ' έχασα. Συντετριμμένος ελεεινολογούσα εαυτόν. Δεν είπα σε κανέναν το πάθημα. Παρακολουθούσα την ταχυδακτυλουργία του κυρίου διευθυντού του Παπά αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα. Σε λίγο είδα μια παρέα νεαρών να ορμούν και να τον χτυπούν άγρια με κάτι μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού (του λίτρου αλλά δεν θυμάμαι ποιάς εταιρείας)χα το ομο﷽αι ποιάς εταιρερήουσαν ολ παπν ταχυδακρυλουργ'. Αυτοί ήξεραν καλύτερα τα κόλπα και βαρούσαν το κύριο Παπά(τζή) άγρια με κλωτσιές και μπουνιές (με διάφορα ντιρέκτ τον φιλοδορούσαν). Μετείχα ψυχικά σ’ αυτό το ξυλοκόπημα, αλλά όμως λυπήθηκα τον κυρ΄ παπατζή στο τέλος. Επαρχιώτης, το είπα, αλλά με αισθήματα...