«Να σ’ αγναντεύω θάλασσα» της Θες/νίκης κι
έτσι να σε χορταίνω
πρωί πλ. Αριστοτέλους έναντι Ολύμπου που
αντικρίζεις ευχερώς
καϊκι προς Περαία πλέον αναχωρεί ολημερίς αλλά
δεν μπαίνω
καθώς η «Πλωτή πόλη» του AIDA κατέλαβε το λιμάνι ολοσχερώς.
Μου φτάνει μια χαμηλών επιδιώξεων ένδον της
περιήγηση
στους οικείους τρόπους που μόνον οι άνθρωποι
καθαγιάζουν.
Πρωί
του Ιουλίου κι η πόλη αυτή είναι σαν μια αφήγηση
που ακόμα τα πιο συνήθη της συμβάντα σε συν- αρπάζουν
Η γριά ζητιάνα σε
σκουντά στον ώμο «Κύριε παρακαλώ βοήθεια»
κι ότι είπα γλίτωσα από την ανελεημοσύνη που με δαγκώνει.
Ενα ταξίδι
που δεν γίνεται σαν μια δυσκολοπρόφερτη αλήθεια
το αεροπλάνο
πάνω από το Μέγαρο μουσικής σε προσγειώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου