τρίκλιτης βασιλικής (1664) του αγίου Νικολάου. Μια συγκέντρωση μετά μουσικής λάβαινε χώρα εκεί από νεαρούς αντιφά... ζεσταμένους από την κάψα της νύχτας κι αναμμένους από την εξεγερσιακή τους έμφαση. Ενας πεζοτραγουδιστής της κατηγορίας χιπχοπ (μόλις έμαθα τι σημαίνει αυτό) τελαλούσε μεταξύ άλλων «... Ελα σ’ εμάς στην υποκουλτούρα μιας εξεγερμένης γενιάς». Παραμονή της Πεντηκοστής (με τα πολλά «κλίνατε τα γόνατα τω Κυρίω»)–ποία γλώσσα λαλούν αυτοί οι μαθητές –μαχητές θέλω να πω κατά του μαύρου (μόνον) φασισμού; Δεν πήγα αλλά έφυγα προς το σπίτι μέτοχος μιας άλλης κουλτούρας αυτής της τυχεροάτυχης γενιάς μετά το 1973.
Στοχαζόμενος (σιγά!) καθ’ οδόν πώς οι πολιτικές γενιές μετά τον πόλεμο έφεραν τελικά την δικτατορία κι αναστοχαζόμενος (σιγότερα!) για τις γενιές μετά το ’74 που έφεραν την χρεοκοπία.
- Απολύεσθε εν Ειρήνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου