πόλη. Διάδοχός του εκεί ο χειρουργός Αντώνης Λοϊζίδης (από τους πρώτους που χειρούργησε δια την εξαγωγήν της σκωλικοειδούς αποφύσεώς, ήμουν εγώ). Μετά στεγάστηκε το σοφιστικέ μπαρ ονόματι Ενοδία προς τιμήν μιας επιχωρίου μικράς σκοτεινής θεότητος προστάτριας των οδών και των σταυροδρομίων. Για πολλά χρόνια στη συνέχεια είχαμε ΕΡΑ. Προς τιμή του ιδρυτού του μεταλλαγμένου χώρου στην είσοδο υπήρχε και υπάρχει μια προτομή του Διονυσίου Μανέντη φυσικά ανορθόγραφη. Κανείς απ’ αυτούς που τόσα χρόνια σιτίζετο εκεί δε σκέφτηκε να τη διορθώσει έτσι για τα μάτια, παρά τις τόσες υποδείξεις. Αδιαφορία, ανικανότης, ωχαδελφισμός λίγο από όλα, που έδειχναν όμως πολλά. Εξ όνυχος τον λέοντα.
Αντιγράφω την κατάληξη ενός κειμένου του Χ. Βλαβιανού: Ναι, στο κλείσιμο της σημερινής ΕΡΤ, αλλά άμεσο άνοιγμα μιας άλλης, νέας, ανεξάρτητης, ακόμη πιο ποιοτικής ΕΡΤ - που να μη τη στοιχειώνουν τα βαμπίρ της μεταπολίτευσης. Αυτά που της ήπιαν αργά-αργά και μεθοδικά το αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου