Ζώστηκα κατάστηθα σελίδες
που οικοδομούσαν το σύμπαν και μένα.
Θριαμβευτικές εικόνες, πρωτοφανείς,
διόρθωναν την ιστορία της Ελλάδας,
καθαγίαζαν τον άνθρωπο
Και μ’ άφησαν με μια καινούργια θλίψη.
Διέσχισα το πένθος μου
με την κορδέλα που έδεσα στα παιδικά μου χρόνια.
Είχαν το πείσμα αιχμηρό κι επίμονα τα όνειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου