Το καλοκαίρι που μας πέρασε/
(Ποτε ήταν αυτό εν τούτοις;)/
Διέσχισα το βουνό Βερμιον με φίλους/
με βροχη άγρια ομορφιά /
και με 4 επι 4 θηριώδες /
Καλή ώρα όπως σήμερα/
που με ρήμαξε η πικρη ωραιότητα/
του Θανάση Μαρκόπουλου/
Με τις «Βροχές Βερμιου» του/
Ότι «μνήμα σαν τη μνήμη δεν υπάρχει άλλο»/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου