Εκτός από τα
“Πάνω νερά” του Γ. Σ. που αποτέλεσαν και τον τίτλο ενός από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία του Γ. Π.
Σαββίδη (Ερμής Αθήνα 1973, Δεκαεννέα κείμενα
δημοσιογραφικές περδιαβάσεις κ
αι δύο παλαιά ορόσημα καθώς και άγνωστα κείμενα του Αυγέρη,του Καβάφη, του Σεφέρη κ.άλ.)
υπάρχουν και τα πλάγια νερά τεχνητά της πλατείας Συντάγματος, που λίγον πριν
φέξει χτες είχαν καταλάβει ένα σημείο της κάτι τύποι που έλεγαν πως δεν φεύγουν
από εδώ αν δεν φύγουν αυτοί (μάλλον τους κυβερνητικούς θα εννοούσαν αν κρίνω
από την αριστεροσύνη των συνθημάτων
τους). Οπως υπάρχουν και τα φυσικά πλάγια νερά της Λευκοπηγής που και μόνον που
τα βλέπεις ξεδιψά μέχρι και η ψυχή σου κι όχι μόνον το σώμα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου