Παραλλαγές στο ίδιο θέμα

Ενη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μφυγα από τη μικρή μας πόλη (πως να την πω πανη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μρότι έχουμε καινούργια Μεγάλη Πλατεία) την ώρα που ξεκινούσε η λιτανεία από το ναό εις ανάμνηση του σεισμού της 13^ης Μαίου 1995 ανα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽5 ανατεία) την ωΠ. ιητ κι χοι ππροενια θεια.. Εφωτογρφαηφην στο πρωτ σκλαήμερα αγίας Γλυκερίας. Στη μεγάλη πόλη ο κόσμος κάνει σαν λυσσασμένος για μια θέση

πάρκινγκ. Με προορισμό την Διεθνή Εκθεση βιβλίου –κέντρον- έφτασανη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μεφτασα σχεδόν  μέχρι την Καλαμαριά νη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μνα βρω θέση. Γύρισα πίσω και πήρα τους δνη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μρόμους του Πανεπιστημίου και ΑΧΕΠΑ.  Κάποια στιγμή ενη της ανευςυαππληλου/Ορμηξα μεσασηκωνεται απο μίδα  μια μπάρα φύλαξης εισόδου του πανεπιστημιακού χώρου στάθμευσης έ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ανευ ιητ κι χοι ππροενια θεια.. Εφωτογρφαηφην στο πρωτ σκλανα σηκώνεται από μόνη της χωρίς το φύλακα δίπλα της. Ορμηξα μέσα. Στην αλέα της Νομικής  σκιά, δροσιά, πράσινο, λίγο κόσμος πεζός, μια θέση πάρκινγκ ακριβς﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ στον Κ..Καβαφη., ο ποιητ κι χοι ππροενια θεια.. Εφωτογρφαηφην στο πρωτ σκλαώς στην είσοδο στα σκαλιά της Νομικής σχολής με περίμενε. Ηταν η μόνη άδεια θέση σ’ όλη τη Θεσσαλονίκη! Ας τολμήσει κάποιος να μου πει πως ήταν σύμπτωση κι όχι πρόνοια θεία. Εσυγκινήθην εκτάκτως. Φωτογραφήθηκα στο πρώτο σκαλί. Αλλωστε μέχρι εκεί έφτασα στην επιστήμη αυτή. Οπως και στον Κ. Π. Καβαφη., ο ποιητής Ευμένης:

«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω

κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.

Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.

Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,

πολύ υψηλή της Ποιήσεως (και της Νομικής) η σκάλα·

………..

Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·

τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»

Ενάριθμα

1. Στο περίπτερο «Ουίλιαμ Σαίξπηρ» μιλήσαμε για τη νησίδα της ρωσικής λογοτεχνίας στην «Παρέμβαση» δοξολογώντας τον Μ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ρζεις γνωστες επι το πλειστον ια γωστο Γεωργου Κορδμενδγη που μ μέγα «ργοτου ﷽﷽﷽ πω μη την πω κι αλλιως με τους    ΧτηστοςΑνραμαιδξ και υμνολγωνατς το λογοτενχικο σαλόν» δια τα ρωσικά γράμματα κ. Δ. Τριανταφυλλίδη.

2. Στο περίπτερο Βαβέλ με τη Vera Stojceska Antik, αν. κοσμήτορας Διεθνούς Συνεργασίας, Πανεπιστήμιο «Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος», Σκόπια, και Χρήστος Αραμπατζής, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ. υμνολογήσαμε τον άγιο Κλήμη Οχρίδος και το λογοτεχνικό του έργο 1100 χρόνια από την κοίμησή του, σε συνεργασία με την ΠΓΔΜ (Σκόπια θέλω να πω, για να μη πω Δημοκρατία της Μακεδονίας).

3. Ελαβα  (τι ευτυχία!) το ύστερον (οποία λύπη!) τχ. 10 των «Παπαδιαμαντικών Τετραδίων» ξεμρ αθα ερχοντνα τα δεμα στις εκδσεις εν ΠλωραηστοςΑνραμαιδξ και υμνολγωνατς το λογοτενχικο που επιμελείται, όπως κι όλα τα προηγούμενα, ο μέγας μύστης του ΑΠ. Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος και η κόρη του Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου.  Ηταν και το μοναδικό αντίτυπον στην Εκθεση και την Β. Ελλάδα (την επαύριον σήμερα δηλ. θα κατέφταναν τα δέματα από τις εκδπλω εν Πλω στο περ η ντο μεογωνταους ν  ττες επι το πλειστον ια γωστο Γεωργου Κορδμενδγη που μόσεις Δόμος στο περίπτερο των εκδόσεων «οεων ﷽﷽﷽﷽﷽εδκο περ η ντο μεογωνταους ν  ττες επι το πλειστον ια γωστο Γεωργου Κορδμενδγη που μεν Πλω».

4.  Ημουν ο 3^ος (δυστυχώς) που ανέβηκα στο βάθρο της δωρεάν διανομής του νέου ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟΥ τχ. 109, λαβών το χάλκινο εκ του χαλκέντερου του κ. Γεωργίου Κορδομενίδη που μόλις άνοιγε το δέμα στο περίπτερον του παρουσία της γλυκυτάτης συγγραφέως κ. Καίτης Στεφανάκη («Οζα ροζ»)

5. Περαστικός παρέλαβα από τον κ. Γ. Χρονά το νέο τεύχος της «Οδού Πανός» με αφιέρωμα στον Κώστα Ταχτσή.

6. Αντάλλαξα χειραψίες με γνωστούς, ημίγνωστους κι αγνώστους (δηλ. δεν τους θυμόμουνα) όπως και φιλιά αέρος αέρος, με γνωστές συνήθως.

7. κ. λπ.