παρακείμενα δέντρα, ευάριθμοι νέοι που δεν τους έλεγαν αλήτες με πανό. Κατάληψη οδού. Αιτούσαν συμπαράσταση του λαού («Συμπαράσταση λαέ συμπαράσταση λαέ") προς την κατάληψη και διαδήλωναν για την ελευθερία αυτών των πράξεων και χώρων. Ηταν νόμιμη η κατάληψη του δρόμου γιατί είχαν ήδη υποβάλει αίτηση στην αστυνομία πρωτοκολλημένη κι αυτή απουσίαζε όπως πρέπει να κάνει αυτόν τον καιρό και σε παρόμοιες περιπτώσεις. Οι εποχούμενοι δημόσιων και Ι.Χ, μέσων εγκλωβισμένοι σιγάθεν άναβαν. Ενας Ι.Χ. οργίλος (με ήπια γαμοσταυρίδια) παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Ισως ν' ανήκε και στο κίνημα αυτό που ανέλαβε τη διαπραγμάτευση του έθνους στα χέρια του. Προχωρά προς τους διοικητάς της κατάληψης (συλλογική η ηγεσία τους άλλωστε) προς διαπραγμάτευσιν. Τον παρακολουθούμε προσευχόμενοι. Εις μάτην. Οπότε αρπάζει τους κάδους και τους σπρώχνει στην άκρη. Ελεύθερος ο δρόμος. Οι καταληψίες διαμαρτύρονται («μα έχουμε άδεια της αστυνομίας») δια το άκομψον της πράξης, ότι ο Ι.Χ. πολίτης υπερέβη τα δημοκρατικά εσκαμμένα και την ιερή αγελάδα της διαβούλευσης. Αίσχος!
Ηταν τόσο απλό λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου