Ημουν κι εγώ εκεί...

Η Ιφιγένεια του Βοϊου

                                 

Για να φυσήξει ούριος ο άνεμος στα πανιά του συνδυασμού (25 χρόνια  υπαρκτά+5 επιδιωκννη.﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιΦιγνειας κορης του Αγαμνεωνςο και του Σοφοηκλη στη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιόμενα=30 ) του νυν Δημάρχου Κοζάνης νειας,ς﷽﷽﷽ιτομπουεμενων εν χωρ και γυμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογικαι εξαιτίας νομικού ατυχήματος περί των υποψηφίων ννη.﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιΦιγνειας κορης του Αγαμνεωνςο και του Σοφοηκλη στη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογι που επισυνέβη και είχε σχέσιν με την ιστορική έδρα του δήμου Αιανής, μπννη.﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιΦιγνειας κορης του Αγαμνεωνςο και του Σοφοηκλη στη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιήκε ννη.﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιΦιγνειας κορης του Αγαμνεωνςο και του Σοφοηκλη στη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιζήτημα θυσίας ήδη μέλους του

συνδυασμού κατά το πννη.﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιΦιγνειας κορης του Αγαμνεωνςο και του Σοφοηκλη στη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιρότυπο της Ιφιγένειας, κόρης του κ. Αγαμέμνονος, του Ευριπίδη, στη δε νεότερη ιστορία και του Μιχ. Κακογιάννη που γύρισε ταινία την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» τον﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ροινων 8000 νεοσυλλκετων κουεμενων εν χωρ και γυμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογι 1976 στην παραλία της Κορίνθου παρόντων 7999 +1 (ήγουν εμού γυμνοπροσωπικώς) κομπάρσων νεοσλεκτων﷽﷽﷽﷽σπικν Ιο ΩΒριεος Ελλας κι η αντπαλοι της ομαζα Βμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιυλλκτων﷽﷽﷽﷽﷽﷽ προ του ΩΒριεος Ελλας κι η αντπαλοι της ομαζα Βμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιέκτων, κουρεμένων εν χρω και γυμνών ως ο Αδάμ προ του όφεως.

         Ετσι  κλήθηκε η νεοτρα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽οτικς κλαιναιωτης) ναξανμπουεμενων εν χωρ και γυμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιέρα Ιφιγένεια Κυριακή πρωί από το εύανδρον Βόϊον (παλιότερα εκδιδόταν μια εφημερίδα με τίτλο «Βόρειος Ελλάς» την οποία οι αντίπαλοί της την αποκαλούσαν «Βόιος Ελλάς») να θυσιαστεί, δηλονότι να βγει απ’ το ψηφοδέλτιο, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούσα, ώστε ο αρχαίος Γ. Αιανιώτης (συνώνυμος αυτού ιστορικά ο Αθ. Καλλιανιώτης) να ξαναμπεί στην εκλογική, δημοτική, δημαρχιακή γαλέρα (την οποία ως γνωστόν πλσωωε﷽﷽﷽﷽﷽ διακυβερνησιωτης) ναξανμπουεμενων εν χωρ και γυμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιρέπει να ελσωωε﷽﷽﷽﷽﷽ διακυβερνησιωτης) ναξανμπουεμενων εν χωρ και γυμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιίσαι  λέρα δια την διακυβέρνησίν της). Κι αυτή η ούτω πως  “Απολεσθείς κόρη», ως άλλη Φαύστα του Μποστ, ενώπιον του πατρός της και του μάντη Αντ. Κάλφ(χ)αντος (που πολιτεύεται -και καλήν του επιτυχία- στης Κατερης ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ς κατερς γεναιια κορας κι η αντπαλοι της ομαζα Βμνη δε ενοεηριστιρια και του Μιχ. κακογιίνης τα συριζοέμπεδα) θρηνεί κατ’ αρχήν:

                                 

Ω πάτερ μου, εάν είχον την δύναμιν της φωνής του Ορφέως,

ώστε
 ψάλλουσα να πείθω τας πέτρας

να με υπακούουν και διά των λόγων μου
 να γοητεύω

τους ανθρώπους, θα το έπραττον και κατά την στιγμήν
 αυτήν.

 Αλλά, αφού τοιαύτην δύναμιν δεν έχω, τα δάκρυα μου λάβε
 καν,

 τα μόνα τα οποία να σοι δώσω δύναμαι.

Αντί ικετηρίου κλάδου 
ελαίας ρίπτω εις τα γόνατα σου το σώμα μου αυτό, το οποίον αυτή
 εδώ σοι εγέννησε, και σε ικετεύω,

μη με θανάτωσης τόσον νέαν. Είναι τόσον γλυκύ το φως της ζωής…

    (Ευριπίδης)            

Αλλά στη συνέχεια πείθεται κάπως:

Ινα εκλεγεί ο Λάζαρος κι οι συνοδοί του οι ζηλευτοί

θυσία εγώ γίνομαι σε βωμό της αρχαίας Αιανής.

Ας είναι. Μια θέση θα βρεθεί καλύτερη απ’ αυτή.

Η ιστορία θα γράφει εφεξής: Ιδού Βόιος νεανίς...