Ενα φάντασμα πλανιέται
πάνω από το Θερμαϊκό, το Χορτιάτη, το Λευκό Πύργο, το λιμάνι, το μέγαρο Μουσικής
(κι ό,τι άλλο υπονοείται με το τραγούδι «Σ’
αναζητώ στη Σαλονίκη
Παρέκβαση. Είπα Εκθεση και θυμήθηκα την
μαύρη μπύρα ΦΙΞ χύμα και το λουκάνικο που πρόσφεραν στις παρυφές της ( όχι
δωρεάν φυσικά) οι αρμόδιοι καντινιέριδες.
Την πρώτη φορά που την επισκέφτηκα, αρχές της δεκαετίας του 1970, από ένα εντός
της μαγαζίον προβολής και πωλήσεως ιερατικών ειδών εικ όνων, κηρίων, θυμιαμάτων κ.λπ.
αγόρασα (άκουσον άκουσον) ένα ψαλτήρι μικρότερο παλάμης. Ακόμα το έχω. Τι το ήθελα;
Οπως και τα «Ασκητικά» Ισαάκ του Σύρου. Βαρύτιμο, μαύρο δέσιμο σκληρό και
βαρύθυμα ακόμα να με κοιτούν εταστικά στο μέγα βιβλιοστάσιον στο σπίτι στο
χωριό: «Τι μ’
αγόρασες ευλογημένε" θα θέλουν ίσως να μου πουν; Αλλα φαίνεται ήταν για το πρώτο άγγιγμα και την
αίσθηση ενός τρόπου σκέψης και ύπαρξης που θα με έθελγαν, φιλολογικά έστω,
αργοτε ρότερον, ότι υπέρ των 30 οι είσο δοι
μου στο Ορος (άρα και ισάριθμες διαγραφές αμαρτημάτων) κείμενα πολλά για αυτό
κι ένα βιβλαρίδιον «Α μαρτήματα κατά συρροήν στον Αθω".
Για μοναχός το πήγαινα και μόλις είχα αρχίσει να διασχίζω τον γλυκό ξεροπόταμο,
της Νομικής;
- Μυστήριον ξένον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου