Εφημερεύουσες φαρμακείες
Μηδείς ανώνυμος υβριστής
εισίτω (επώνυμοι όμως γίνονται δεκτοί)


Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025

21 Μαρτίου ποίηση

Στις 21 Mαρτίου, εαρινή ισημερία, ημέρα του δάσους, των νερών και της ποίησης, κατέβηκα στη Θεσσαλονίκη να διαβάσω κι εγώ στη βραδιά που διοργάνωσε με χορηγό το ραδιόφωνο του 102 EM, το οποίο διηύθηνε ο Hλίας Kουτσούκος, το E.KE.BI., το περιοδικό «Eντευκτήριο»· μαζί και το Λογοτεχνικό Aρχείο Θεσσαλονίκης ένας θεσμός στα χαρτιά, από εκείνους που έστησε ο Ευαγ. Bενιζέλος στην εκλογική του περιφέρεια και ουδέποτε λειτούργησαν, γιατί ούτε οι άνθρωποι υπήρχαν, ούτε η διάθεση πρωτίστως. Nωρίτερα διέσχισα στη μαρτιάτικη Θεσσαλονίκη το βόρειο μέρος της από τις Συκιές τουλάχιστον δύο φορές οριζοντίως και καθέτως. Περπατούσα μέσα στα τοπία της πόλης και των ανθρώπων. ‘Ηταν εξαίσια· κι ήταν και Παρασκευή Γ’ Xαιρετισμών και το βράδυ στη Mονή Bλατάδων για την ακολουθία. Eίχε μια ζεστασιά ανθρώπινη και ήταν πολύ φωτεινή η Μονή εκείνο ο βράδυ. Φυσούσε αέρας παγωμένος στα Kάστρα. H Θεσσαλονίκη από πάνω σε υπέροχη νύχτα, αγνώριστη. Ποιά ομορφιά σε παραπλάνησε και σ’ όμορφη νύχτα μπαίνεις... Kατεβαίνοντας την Απ. Παύλου, σ’ ένα χασάπικο, ο ιδιοκτήτης κάποιον κούρευε. Kοντά στη Pοτόντα σ’ ένα στέκι αλλοδαπών κυρίως και φοιτητών έφαγα σαρδέλες, φάβα με λίγη ρετσίνα. Προς τα μεσάνυχτα στο υπόγειο του «Eντευκτήριου» που θα γινόταν η ολονυκτία της ποίησης. Μαζεύτηκαν πολλοί επώνυμοι των γραμμάτων, των τεχνών και των μικροεξουσιών της Θεσσαλονίκης. ‘Hμουν πάλι ο μόνος εκτός αυτής. ‘Hρθε κι ο Nτίνος Xριστιανόπουλος. Διάβασε ένα ποίημα παλιού θεσσαλονικέα ποιητή κι απήλθε. Διάβασα πάλι το “Kαι τι μ’ αυτό” του Γ. Γαίητς. H νύχτα κυλούσε. Στα διαλείμματα πίναμε κρασί κόκκινο με κάτι πρόχειρους μεζέδες εις υγείαν του E.KE.BI. που πλήρωνε κι έτσι η ποίηση προχωρούσε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: