Αναζητήσεις του Ελληνικού Λογοτεχνικού Στρατού

 Ενα εκτενές  κείμενο –οιονεί μελέτη- του κυρ’ Δημητρίου Καλοκύρη, του εκλαμπροτάτου προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων Αθηνών και πάσης Ελλάδος, στο νέον τεύχος 75  της μηνιαίας επιθεωρήσεως «The Athens Review  of books” Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου, εδώ διπλό το τχ. 

ν Ιουλι-Αυγοστος) πιευωρησς 9εδτης Εταορειας Δυγγρφαεων ΑΣθηνα ςκαι παΙούλιος –Αύγουστος, με τον εας ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ω 5). Ο συγγραεας του υαττα σχεδας Δυγγρφαεων ΑΣθηνα ςκαι πατίτλο: «Στα βήματα του τσάρλεστον ή Το καταλανικό μυστήριο της Σαντορίνης»εας ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ω 5). Ο συγγραεας του υαττα σχεδας Δυγγρφαεων ΑΣθηνα ςκαι πα το διεξήλθα (πρώτη ανάγνωση) αμέσως με την αγορά του, ευρώ 5, καθ’ οδόν προς το σπίτι εας ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ω 5). Ο συγγραεας του υαττα σχεδας Δυγγρφαεων ΑΣθηνα ςκαι πα(δεν ερα) ﷽﷽﷽﷽﷽﷽επα  ναλογΔημητριος Καμα η διατρινβης. Του φ τον θελκτικι παίχε νυχτώσει πλήρως κι έβλεπα αφού, και το επανέλαβα στο φως της ημέρας, απόγευμα ήταν). Καιρόν αναγνωστικόν λαβών απ’ αυτό, ξεκινώ το παρόν, μακρύ κάπως, «στη ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ν Ιουλι-Αυγοστος) πιευωρησς 9εδτης Εταορειας Δυγγρφαεων ΑΣθηνα ςκαι πακαλάθυρμα», ας το πούμε. Ο συγγραφέας ΔΚ αναζητά το επώνυμο εκείνο λόγιο  συγγραφοπρόσωπο της δεκαετίας του ’20, για το οποίο ο Καταλανός Κάρλος Ρίμπα ι Μπρακόνς  (1893-1959), σπουδαία μορφή νη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽Σαντρφιλλογγραεας του υαττα σχεδας Δυγγρφαεων ΑΣθηνα ςκαι πατων καταλανικών γραμμάτων και εντελώς φιλέλλην) έγραφε σε ένα γράμμα του από τη Σαντορίνη πως: «εξέπληξα ένα μεγάλο έλληνα συγγραφέα που γνώρισα, ένα άνθρωπο ναρκισσιστή και τυρρανικό, προχωρημένης ηλικίας κ.λπ.». Ο Δ.Κ με τον άλλοτε σοβαρό κι άλλοτε θελκτικά σοβαροφανή λόγο του, κάμνει διάφορες υποθέσεις περί του ποιός θα μπορούσε να είναι αυτός, καταλήγοντας πως ίσως είναι ο τότε πολυλόγιος αθηναιολόγιος Δημήτριος Καμπούρογλου, και μανιώδης πεζοπόρος, αλλά  καιονον﷽﷽αγηνωστη της αναζητηστικςη διατρινβης. Του φ τον θελκτικι παίσως και όχι... Το αν είναι ή ή﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽σναγηορθευς να εκπμοη αποιρ τον θελκτικι παόχιόχι ή﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽σναγηορθευς να εκπμοη αποιρ τον θελκτικι πααυτός   καιονον﷽﷽αγηνωστη της αναζητηστικςη διατρινβης. Του φ τον θελκτικι παποίαν σημασίαν έχει σήμερα;  καιονον﷽﷽αγηνωστη της αναζητηστικςη διατρινβης. Του φ τον θελκτικι πα καιονον﷽﷽αγηνωστη της αναζητηστικςη διατρινβης. Του φ τον θελκτικι πα Σχεδόν καμία για τον αναγνώστη της αναζητητικής διατριβής. Του φτάνει  καιονον﷽﷽αγηνωστη της αναζητηστικςη διατρινβης. Του φ τον θελκτικι πατάνει και μόαυτή και μόνον η συγγραφή και η ανάγνωση.

            Ομως ημάς έφερε κατά νουν, τηρουμένων των αναλογιών, μια τοπική αργούσα αναζήτηση, λογοτεχνικού χαρακτήρος  αλλά στις εντελώς χαμηλότερες κλίμακες του πνευματικού μας όντος ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽πρση ναλογΔημητριος Καμα η διατρινβης. Του φ τον θελκτικι πα.

            Εξηγούμαι:

            Ξεφυλλίζοντας παλαιά τε καταλαβινουνυτος αποστολσχολιαζοντας εγκρινει η αποιρ τον θελκτικι παύχη του λογοτεχνικού περιοδικού «Νέα Εστία» (από το 1927 κι ακόμα συνεχίζει) στο υπ’ αριθ. 774/1959 τχ. και στη στήλη της τελευταίας σελίδας του «Αλληλογραφία», όπου συνήθως ο διευθυντής σχολιάζει, εγκρίνει ή απορρίπτει τα καταλαβινουνυτος αποστολσχολιαζοντας εγκρινει η αποιρ τον θελκτικι πα προς δημοσίευσιν αποσταλέντα κείμενα απαντώντας  στους αποστολείς με τα αρχικά τους (οι ενδιαφερόμενοι καταλαβαίνουν) διαβάζω:

«κ. Δ. Π α ν α γ. Κοζάνη. Κάτι θέλει να πει ο «Νεκροθάφτης», μα δεν τα καταφέρνει. Φτάνει μάλιστα και σε κοινοτοπίες σαν αυτήν εδώ:

                        Πικό﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽σε κοινοτοπι φως της ημερας απκρινει η αποιρ τον θελκτικι παρό νόημα της ζωής

                        που πλανιέσαι;

                        Συμφέρον κατάντησε τρανό

                        του διπλανού ο χαμός!»

            Διαφωνών με την κρίσιν του διευθυντού της ΝΕ (του κ. Πέτρου Χάρη μάλλον) που αδικεί κατάφωρα τον εκ Κοζάνης ποιητήν και εις το πρόσωπό τους όλους τους έως τότε ποιητάς της, κ.λπ. εν τούτοις μπορώ να πω πως η ποίηση  δεν νη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽φ στα καλυτερα στην μικρημα ςπκρινει η αποιρ τον θελκτικι παήταν ποτέ και στα καλύτερά της στη μικρή μας  πόλη τότες (Τότι) και τώρα (κι Τόρα). Τίποτε το τόσον αξιόλογον δεν εφάνη (εξαιρώ μας) ﷽﷽﷽﷽οδιεκισκις εκλογτεβασε τηνν ποθησης ρη αποιρ τον θελκτικι πακαι εξαίρω φυσικά τον Ποιητή του Λαού που εκτός των άλλων κατέβασε την ποίηση με συνδυασμό, όχι τόσον χαμηλά («Θεέ μου πόσο χαμηλά έπεσα») αλλά στις νομαρχιακές εκλογές του 1998, κατά παγκόσμιον πρωτοτυπίαν, διεκδικ,ιητή του Λτον Πυου κ. διεθυντοαορθευς να εκπμοη αποιρ τον θελκτικι παώντας (αυτή η ποίηση δηλαδή) τας ψήφους του τοπικού λαού, λαβούσα άνω των 800). Παρά  τους συνεχείς ποιητικούς διαγωνισμούς τοπικούς ή παγκόσμιους, από τους οποίους πλήττεται και οι οποίοι διεξάγονται ατιμωρητί στα αστικά ή χωρικά χς ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽18...τδου διαγωνσον μικρημα ςπκρινει η αποιρ τον θελκτικι παώματά της. Οι εν λόγω διαγωνισμοί έχουν φυσικά και μια ιστορική αναφορά κι έναν, ας πούμε, ποιητικόν αταβισμόν εκ του Λασσανείου Δραματικού Αγώνος» που π﷽﷽﷽﷽με τη διαθηκην του τοαορθευς να εκπμοη αποιρ τον θελκτικι πα που καθιερώθη με τη διαθήκη του επιχωρίου ήρωος Γ. Λασσάνη, από το 187...τόσο. Αυτά ως γενική αρχή. Ομως, ποιός ήτο ο «Νεκροαθάπτης» δηλ. ο Δ. Παναγ. του 1959 που ετόλμηξε και έστειλε στίχους στην Ν.Ε. για να λάβει  το παραπάνω σχόλιόν της; Ενα ερώτημα στο οποίον τώρα δεν ημπορώ μα με αφορμη τον κ. Δ. Κκρ.ον μικρημα ςπκρινει η αποιρ τον θελκτικι πανα απαντήσω  κι οξω ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αραπαός ηθηκην του τοαορθευς να εκπμοη αποιρ τον θελκτικι παύτε να το ψάξω αφού πρόχειρα θμα με αφορμη τον κ. Δ. Κκρ.ον μικρημα ςπκρινει η αποιρ τον θελκτικι παίγω το θέμα με αφορμή τον κ. Δ. Κλκρ. Ομως  προτείνω στους συλλογικούς, πνευματικούς θεσμούς της πόλης και των χωριών του βουνού και της στάνης, να θεσπίσουν ένα αγώνισμα αναζήτησης των προσώπων που βρίσκονται πίσω από διάφορα ψευδή και ανόματα ονόματα, ιδίως στο διαδίκτυο, ή και αληθινά ονοματεπώνυμα που δημοσιεύουν ποιήματα κατά καιρο μας) ﷽﷽﷽﷽οδιεκισκις εκλογτεβασε τηνν ποθησης ρη αποιρ τον θελκτικι παύς στον τοπικό τύπο, τελευταία και στον ηλεκτρονικό. Είμαι βέβαιος πως ο «Νεκροθάπτης»  θα δημοσιεύτηκε εκείνο το χ αργο αρ﷽﷽ιευικο Νκροθατπης  θα δημοσιευτηκε εοη αποιρ τον θελκτικι παρόνο (1959) ή λίγο αργότερα σε εφημερίδα της πόλης, ελλείψει λογοτεχνικού περιοδικού. Να γίνει το λοιπόν μια καταγραφή όλων των ποιητών (κατασκευαστών δηλαδή) στίχων και απόστιχων για  για να λάβουν τη θέση κι αυτοί που δικαιούνται  στην τοπική γραμματεία. Θα έλεγα δε πιο εξειδικευμένα τα 3 (τρία ολογράφως) ον πανεπιστμιονστημιον Δυτκης μακεδοιναις, ΤΕ ρη αποιρ τον θελκτικι παπανεπιστήμια που διαθέτει ο τόπος μας, το Πανεπιστήμιον Δυτικής Μακεδονίας, το ΤΕον πανεπιστμιονστημιον Δυτκης μακεδοιναις, ΤΕ ρη αποιρ τον θελκτικι παΙ της και το Λαϊκόν ν ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ αρενδυσς του ενυδσης αλλΠανεπιστήμιον Κοζάνης «Γεώργιος Παρακείμενος» ον πανεπιστμιονστημιον Δυτκης μακεδοιναις, ΤΕ ρη αποιρ τον θελκτικι πα(τοπικός λόγιος είναι κι ) τος﷽﷽﷽﷽﷽τήιον Γεωργιοςκαι  θα δημοσιευτηκε εοη αποιρ τον θελκτικι παόχι χ) τος﷽﷽﷽﷽﷽τήιον Γεωργιοςκαι  θα δημοσιευτηκε εοη αποιρ τον θελκτικι παρόνος ρήματος) συνεδριάζοντα τριμερώς με τους πρυτάνεις των  ή με  εκπροσώπους (εκ μέρους του ΤΕΙ σίγουρα να είναι ο υποπρύτανης  ψαλτηρίων και αναλογίων του αου ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ εκροσώπους των (εδώς χαρητλριων κι αναλογιων αν θελκτικι παγίου Νικολάου), να θεσπίσουν το πνευματικόν άθλημα περισυλλογής όλων των  ποιητικών στοιχείων, με αμοιβή φυσικά, διότι όλα εδώ πληρώνονται, στον μελετητή που θα έρθει πνημα αυτό αβα ποιός θα είααρητλριων κι αναλογιων αν θελκτικι παρώτος μακράν των άλλων (ήδη προβλπω﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽άν των άλλων (ήδη προβλέπωπω﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽άν των άλλων (ήδη προβλ ποιός θα είναι αυτός εκ της πρώιμης πλην στιβαράς φιλολογικής του ένδυσης αλλά και εκ της σποραδικής ιερατικής παρενδυσίας του) και θα αναλάβεινημα αυτό αβα ποιός θα είααρητλριων κι αναλογιων αν θελκτικι πα το διακόνημα αυτό.

Ωστε να ύ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιν αριθμοθεση θα πρσκπορθευς να εκπμοη αποιρ τον θελκτικι παίδωμεν που ευρισκόμεθα στην ποίησιν από άποψιν αριθμού «ενοχλημένων» από αυτήν ή παρενοχλούντων αυτήν ταύτην.

                        

ΥΓ. Καλού κακού έψαξα στο γκουγκλ για την αλήθεια των προσώπων γιατί ο φιλοπαίγμων κ. Δ.Κ. είναι σε θέση

να έχει στήσει καμία παιγνιώδη λογοτεχνική αναματος﷽﷽﷽﷽﷽ τετναοπαιη. οσλλά και αρενδυσς του ενυδσης αλλζήτηση προς τέρψιν ψυχής, θρέψιν σώματος και χαμογελαστή όψιν των υγιών αναγνωστών.                        τη ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽