Σκαλαθύρματα της κρίσης

Τα καθημερινά μας προσκυνητάρια κατά παράδοξον της τύχης ευρ"﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ουμεν υπο σκιτο ενατι σκιερa par;adojon thw t;yxhwίσοντναι ίσκονται όλα σε πεζοδρόμια έξω των τραπεζών τους εντελώς προσήλια. Αρα ζέστη κι ιδρώτας στην αναμονή. Ομως οι πελταστές

νεοέλπουνα ξερω. Ξεκινησαμε. ματωθετασκιερa par;adojon thw t;yxhwληνες της αγίας ουράς σχηματίζουν άλλη στο έναντι σκιερόν πεζοδρόμιον. «Θα περιμένουμεν υπό σκιάν», όπως οι 300 του Λεωνίδα παρακαλώ που πολεμοην αν κι οι μλυδροι πανταχόθεν ασκιερa par;adojon thw t;yxhwύσαν υπό την σκιάν των βελών  των Μήδων που ήδη πέρασαν, οι μύθοι κατεδαην αν κι οι μλυδροι πανταχόθεν ασκιερa par;adojon thw t;yxhwφίστηκαν κι οι μύδροι πανταχόθεν ην αν κι οην αν κι οι μλυδροι πανταχόθεν ασκιερa par;adojon thw t;yxhwάρχισαν...

                            

***

Ο εμφύλιος αναμμένος. Στο Επταχώρι αριστερά στο βάθος. Μου λέει ο λοχαγός. «Πάρε την ομάδα σου αρματωθείτε καλά και φεύγουμε». Πού;  Ποιός ξέρει; Ξεκινήσαμε. Μέσα από δάση. Φτάνουμε σε ένα λόφο. Τον ανεβαρε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽τος και σκεβουντνωθετασκιερa par;adojon thw t;yxhwίνουμε. Στην κορυφή μεγάλα στρατιωτικά κεφάλια. Με κυάλια, τηλέφωνα, χάρτες. Εμείς φύλακές τους. Ακουσα πως ήταν εκεί ο στρατηγός ρε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽τος και σκεβουντνωθετασκιερa par;adojon thw t;yxhwγός Τσακαλώτος και σκέβουνταν τι θα γίνει...

      - Πως το λεν αυτόν παιδί μου τον Υπουργό που σκέβεται για μας τώρα στις Βρυξέλλες με το επιτελείο του,

      -Τσακαλώτο Ευκλείδη, εγγονός του δικού σου τότε...

         -Πως-πΩ        Κάθε γενιά κι ο Τσακαλώτος της