Οδός χαμένων ποιητών

Ελαβα μόλις τη ευγενική αποστολή της οικογενείας του και δια του ταχυτάτου ταχυδρομείου τον β΄ τόμο των ποιημάτων (απάντων του) του Γινωτου﷽﷽﷽﷽﷽ταθμευαν πιητΘΜΡΝΣ φιερωμενο στην πρυδρομειου τον βάννη Βαρβέρη (εκδ. Κέδρος) τμής ένεκεν όπως δηλώνει η σφραγίδα του οίκου.

         Εσυγκινήθην ορισμένως.

        

Εν τω μεταξύ, μέρες τώρα, έβλεπανωτου﷽﷽﷽﷽﷽ταθμευαν πιητΘΜΡΝΣ φιερωμενο στην πρυδρομειου τον β δίπλα από το πεζοδρόμιο της οδού Μ. Περδικάρη (στο 20 του υπάρχω) πεταμένο, πατημένο, λερωμένο το πολιτιστικόν παρακολούθημα της κυριακάτικης ΚΘΜΡΝΣ αφιερωμένο στην πρώτη σελίδα του, στον ποιητή. Πότε κρυμμένο και πότε αποκαλυπτόμενο από τα αυτοκίνητα που στάθμευαν πάνω του. Ηταν μιαν εφήμερη φιλολογική ενθύμηση που λειτουργούσε εκεί δίκην πεταμένης μνήμης σώματος αυτού του ωραίου ποιητού κι ανθρώπου, την οποία ποδοροδοπατούσαν «άνθρωποι και κτήνη» (τα τετράτροχα τα οποία αντικατέστησαν τα τετραπόδα). Ηταν στο ύψος του αριθμού 5 της οδού, όπου διέμενε ο ιστορικός ερευνητής κι ελάσσων ποιητής της πόλεως Π. Τσανάκης, του οποίου εκδώσαμε (δαπάνη της  της μητέρας του) μια ποιητική συλλογή ‘Το ημιυπόγειον της οδού Μιχ. Περδικάρη 5» αφού αυτός ανεχώρησε της ζωής σε ακόμη νεότερη ηλικία του μείζονος ποιητού Γ. Β.

         Με την προσήκουσα ευλάβεια έπραξα τα δέοντα ανακυκλωτικά για το εφημεριδιακόν ράκος του ποιητή αισθητή κι Αθηναίου Γιάννη Βαρβέρη...