Περί χρόνου

Αρχισε η τελευταία ημέρα του χρόνου που φέρει τις συμβατικές πινακίδες κυκλοφορίας (μ' άπειρα τέλη) "31 Δεκεμβρίου 2013".

Αλλά «Τι είναι ο χρόνος; Οταν κανείς δεν με ρωτάει, ξέρω τι είναι, μόλις με ρωτήσουν, δεν ξέρω πιά»  μου" μεταφραζεινει μαια ο Μπ."ήέλεγε ο Ιερός Αυγουστίνος.

Συμπληρώνει ο Χ. Λ. Μπόρχες στο πε μου" μεταφραζεινει μαια ο Μπ."ήρί '‘Χρόνου" δοκίμιο: Θυμάμαι εκείνους τους ωραίους στίχους του Μπουαλό: «Ο χρόνος περνάει τη στιγμή που είναι κάτι κι’ όλας μακριά μου». Ετσι τους θυμάται ο Μπρχς. «Βιαστείτε, ο χ μου" μεταφραζεινει μαια ο Μπ."ήρόνος φεύγει και μας παίρνει μα μου" μεταφραζεινει μαια ο Μπ."ήζί του./Η στιγμή που μιλώ, είναι ήδη μακριά μου" τους μεταφράζει ο μεταφραστής του Μπρχς, Αχιλ. Κυριακίδης.

         Τον καθημερινό χρόνο-ύλη εντυπωμένο στον κεντρικό πεζόδρομο με τις πικροκαστανές χρόνια τον περπατάς στο τώρα με τις επιθυμίες, τον ψηλαφείς στο χτες ως μνήμη, τον ελπίζεις στο αύριο της αβεβαιότητας.

Δήλωσις εν γνώσει των συνεπειών του τρόπου... (Μικρή μεταχριστουγεννιάτικη υπόθεση)

Πριν λίγες ημέρες μου ετηλεφώνησε στο κινητό (πού βρήκε τον αριθμό;) δημοσιογράφος από την έγκριτον εφημερίδαά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ υπαιθροις ολιτη). Φυιδρομδκο δν ετρον ετσω κι απο απαγκοσμον εφηλε ΕΘΝΟΣ (εξαιρετικά) και μου ζήτησε, σχεδόν ασθμαίνων,  να του στείλω με το ιδιωτικό ταχυδρομείο ένα βιβλίο μου ή κάτι έντυπον που να έχει σχέση με τα γράμματα της Κοζάνης, ότι ητοά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ υπαιθροις ολιτη). Φυιδρομδκο δν ετρον ετσω κι απο απαγκοσμον εφηλείμαζε για την πόλη, μαζί με άλλους εννοείται, αφιέρωμα

Όταν...

Την Β' ημέρα των Χριστουγέννων όταν του εζητήθη πάρει μια πόζα για να υποστεί την κατά κόμικς αλλοίωσιν, από εφαρμογήν του άιφον, επέλεξε ο ματαιοσπουδαρχίζων, αυτήν του «διανοουμένου» του Ροντέν. Αλλ’ ο Χ. Αντερσεν με το «Ο Βασιλιάς (ή ο Βασίλης) είναι γυμνός», καιροφυλακτούσε.

"Η φαιδρά συντεχνία"* εν συνεδριάσει

Με πλούσια και ποικίλη ύλη (δύο κείμενα δηλαδή) κυκλοφόρησε δισέλιδη η "τύρβη" τχ. 2 Χριστούγεννα 2013, έντυπο τερπνόν της Φαιδράς Συντεχνίας (Κοζάνης -Γρεβενών) που φροντίζει ο

...και νέον βιβλίον αριθμεί

Β. Π. Καραγιάννης «Το σκαληνό τα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ης και λόγος σκαληνός (Θ.μαρκρίγωνον της αμαρτίας"

«Αγία ασημαντότης και λόγος σκαληνός» (Θ. Μαρκόπουλος)

"Νιώθει μια φοβία να συγχρωτιστεί –και μάλιστα στην έδρα της– μέσα στα ναΰδρια του λόφου εν ώρα ευχαριστηριακή,

Ο Θανάσης Βαλτινός, ο Διονύσιος Ψαριανός κι «Οι Νέοι»...

Διαβάζω:

«- Περιοδικό «Οι Νέοι» υπό την σκέπη και τον έλεγχο του πρωτοσύγκελου Ψαριανού. Μετέπειτα Διονυσίου Κοζάνης.

-Κατηχητικό και τέτοια.

-Οχι ακριβώς. Ο Ψαριανός ήταν καλλιεργημένος παπάς. Ο αδελφός του Σωκράτης συνομήλικός μας.

-Η δική σας εκτροπή;

-Είχε προηγηθεί, με άλλον τρόπο. «Οι Νέοι» μας μιμήθηκαν.

-Δηλαδή;

-Προηγήθηκε ο Φοίβος, κ.λπ.»

Αγίου Σπυρίδωνος κ.α. αγίων

Αγίου Σπυρίδωνος την σήμερον κι άρχεται το β’ συνέδριον της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), του μόνου γνησίου απογόνου της Ανανεωτικής Αριστεράς του αλήστου μνήμης ΚΚΕ Εσωτ. Ο Σπύρος Ζυμάρας εκ Κάτω Κώμης Κοζάνης (1913-1986) αν όχι πρωταθλητής, ήταν από τους

Μνήμη Παύλου Α. Ζάννα, μοναδικού και μοναχικού μεταφραστή του «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο» του Μ. Προυστ *

                              

Ο Π(αύλος) Α.Ζ (άννας) είναι, υπήρξε- μία από τις ωραιότερες κι ευγενέστερες μορφές του νεοελληνικού μας πολιτισμού, στην πολιτική, τα γράμματα, την τέχνη στην ύστερη 40ετία του προηγούμενου 20^ου αιώνα. Με αριστοκρατικές αισθητικές καταβολές στο επίπεδο της

Ενα εικαστικό διαγωνιστικό φιάσκο...

                                  

Εργο διαγωνιζομένου με θέμα τον ελληνικό στρατό καθώς απελευθερώνει εντελώς την Κοζάνη το 1912
 μαζί και το Λαογραφικό της Μουσείο που θεμελιώθηκε κάπου το 1980...  

Καθ’ όλα σοβαροί κρατικοί (Αντιπεριφέρεια Δ. Μακεδονίας) και πνευματικοί (Σύνδεσμος Γραμμάτων και τεχνών Ν. Κοζάνης) θεσμοί, κι ακόμα πιο σοβαροί άνθρωποι της τέχνης και της επιστήμης, ως κριτική επιτροπή, μετείχαν εκόντες άκοντες σ’ ένα φιάσκο τελικά, με τον